Wielkie Żarcie > Zmysły w kuchni

Subiektywny przewodnik po brytyjskich serach — Cornish Blue

Cornish BlueOd jakiegoś czasu myślałam nad cyklem, który przybliżyłby czytelnikom mojego bloga różnorodność brytyjskich serów. Mało ludzi zdaje sobie sprawę, że w Wielkiej Brytanii zarejestrowanych jest ponad siedemset (!) gatunków serów. Cheddar i Stilton zna każdy, a co z resztą? No właśnie, te dwa a także dużo więcej postaram się Wam zaprezentować w tym cyklu. A będzie o czym pisać, bo brytyjskie sery dostępne są w różnych kształtach, kolorach, typach, robione są z wielu rodzajów mleka, a także są bardzo zróżnicowane pod względem tradycji przygotowania — niektóre, bardzo popularne, są na rynku dopiero od paru lat, podczas gdy inne mają tradycje kilkusetletnie.

Oprócz informacji praktycznych typu, gdzie produkuje się ser, gdzie go kupiłam czy jaka jest jego cena, postaram się (na tyle, na ile uda mi się zdobyć takie informacje) przybliżyć nieco historii, procesu produkcji i oczywiście wyrażę subiektywną opinię na temat sera. Nie zdziwcie się, jeśli w większości przypadków będzie ona entuzjastyczna — ja naprawdę nie pamiętam, żebym jadła jakiś ser, który wybitnie by mi nie smakował.

Cornish Blue

Bohaterem pierwszego odcinka jest ser Cornish Blue. Zastanawiałam się, czy nie zacząć od lokalnych serów, ale ten akurat miałam zamówiony prosto od producenta, więc skorzystałam z okazji i sfotografowałam go — niebezpiecznie szybko bowiem znika.

O serze już Wam wspominałam i nadal podtrzymuję moją opinię, że to najlepszy brytyjski ser, jaki dotychczas jadłam. Tyle że ja mam wybitną słabość do serów niebieskich. Pod twardawą skórką kryje się dość miękkie, kremowe wnętrze, które jednak nie jest aż tak kremowe, aby się nie kruszyć. Bardzo ciekawa konsystencja. W zapachu jest słodko-kwaśny, smak ma delikatny słono-słodkawy. Muszę wspomnieć, że ta słodycz była niezwykle zaskakująca - nie jest ona czymś, co występuje w innych niebieskich serach, które próbowałam — one zwykle bywają dość ostre, w sensie mocno wytrawne, słone (a nie pikantne, choć takie też bywają).

Ser produkowany jest od 2001 roku, wyłącznie ręcznie. Niebieską pleśń uzyskuje się przez nakłuwanie go szpikulcami ze stali nierdzewnej i wpuszczanie powietrza do wnętrza sera, dzięki czemu podpuszczka dodawana do mleka w procesie produkcji może rozwinąć i rozprzestrzenić się po serze. Dojrzewanie tego sera trwa od 12 do 14 tygodni.

Lista nagród branżowych, które dostał ten ser, jest imponująca, m.in. zdobył on nagrodę najlepszego sera świata w 2010 roku, deklasując ponad 2000 serów z ponad 26 krajów.

Region: Kornwalia

Typ sera: niebieski

Kształt: okrągły

Mleko: pasteryzowane krowie

Podpuszczka: wegetariańska

Cena: 16 funtów/kg

Producent: Cornish Cheese Company Ltd

Cheesewring: Knowle Farm

Upton Cross, Liskeard,

Cornwall PL14 5BG

www.cornishcheese.co.uk

Karolina Grochalska

Załóż wątek dotyczący tego tekstu na forum

PodróżeKulturaMuzykaHistoriaFelietonyPaństwo, polityka, społeczeństwoPowieści i opowiadaniaKącik poezjiRecenzjeWielkie żarcieKomiks
PrzewodnikiAlbaniaNepalPolskaRumunia
Oceń zamieszczony obok artykuł.
Minister kazał, więc uprzejmie informujemy, że nasze strony wykorzystują pliki cookies (ciasteczka) i inne dziwne technologie m.in. w celach statystycznych. Jeśli Ci to przeszkadza, możesz je zablokować, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w artykule: Pliki cookies (ciasteczka) i podobne technologie.