Wszystko jest poezją - każdy jest poetą. - pisał Edward Stachura w swoim dobrze znanym dziele. Coś w tym jest istotnie. Prawdopodobnie w każdym człowieku drzemie pewna niewytłumaczalna potrzeba piękna i twórczości. W jednym większa, a w innym mniejsza. W niniejszym dziale pragniemy zaprezentować owoce twórczości osób utożsamiających się z Ruchem Hipisowskim, których potrzeba poezji zdaje się być wyjątkowo silna. Przelewają na papier doświadczenia duchowych poszukiwań, nieustannego wędrowania, Drogi, Miłości, hipisowskich ideałów, wszystkiego tego, co szarpie na co dzień wrażliwe dusze. Szukamy zatem osób chętnych do przedstawienia swoich dzieł. Swoją poezję może nadesłać każdy (bez względu na płeć, wiek, długość włosów czy rozmiar buta), kto tylko czuje się w jakikolwiek sposób związany z Ruchem, każdy! Wspólnymi siłami stworzymy w ten sposób drugą już edycję Antologii Poezji Hipisów.

ASTRONOMICZNA JESIEŃ Plejada gwiazd dworcowych Budzi się z letargu nocy Pokurczony facet w śmiesznie nałożonej czapeczce Wyrusza na casting na najlepszego żebraka w mieście Gniecie w zmarzniętych dłoniach swój krótki list motywacyjny i zalany wódką życiorys Jeszcze nie wie, że dziś nic się nie uda Bo wśród wszystkich do których podchodzi Panuje niepisana zasada Emocjonalnej impotencji Kolejny gwiazdor pełen perwersyjnej Bezdomnej ekstrawagancji Jest już jedną nogą w grobie Jej brak podpiera pożyczonym z noclegowni czymś, Co kiedyś było kulą Ach, gdyby dało się nią zastrzelić One tam są Cała plejada spadających wiecznie gwiazd Spadają, giną, nowe się rodzą Pomyśl życzenie Zanim sam zaczniesz Spadać Wojtek Woźniak

LIST DO ARTYSTY W ŚRODKU Zsunęły się nieme chmury zaniemówiłem, utknęły słowa kurz je przykrywał i przykrył ty je przechowaj. Wylało się wino, nie strata i słów wylewanych nie szkoda te, które mają powracać zachowaj. Mów do mnie i graj przywróć mi zdolność powrotu zapach Jej włosów w ciemności kolor niesionej radości przypomnij mi graj. Mów do mnie i graj przywróć mi zdolność lotu myśli tak prostej, że proste zerwane odbuduj mosty co nazbierałeś daj. Zanim ucichną kroki zamilkną schody, uśnie podłoga co zapomniałem - wyślij a co zapomnę - schowaj. Przywróć mi mowę bez słów wyznanie bez zaświadczenia bym Jej powiedzieć mógł: Bez Ciebie mnie nie ma. Rafał Rękosiewicz

OTWARTE PYTANIE „Zdarzają się czasem takie wypadki, że się w czasoprzestrzeni dwoje ludzi spotyka, aby dzielić się Miłością... Asiu z Miłości do Ciebie popełniłem ten wiersz. Nas już nie będzie, a wiersz być może przeczytają nasze dzieci. Tylko się nie śpiesz! Rafał” przyciąganie odpychanie północ południe plus minus, magnes bieguny zwarcie. w oczekiwaniu zalewam bzu czarnego owoce, przyjdziesz rozlejesz i wyjdziesz!? mam usta słodkie niczym granat, rozerwiesz się przy mnie, czy mam wysadzić wszystko co bliskie!? ...amen! otwarte pytanie... dotknij, stopy szorstkie od bosych wędrówek. nie znoszę chować się za liść figowy. wiesz, serce moje jak ten osamotniony głaz przy drodze, chcesz to przysiądź na nim, odpocznij. żywotność mojej duszy to skakanie z kamienia na kamień, wolność wyzwanie. jesteś iskrą. jaki ślad po nas kochanie? szept świec, czy skowyt pogorzelisk? otwarte pytanie... Rafał Czerski

MODLĄTKO drażliwą cnotę dreszczy wyobraźni zachowaj mi panie nieprzyzwoitość myśli wypranych zachowaj mi panie. magiczną zdolność niedążenia do niczego zachowaj mi panie w tej godzinie piwnej Amen. Asia Skowronek