Kiedyś było inaczej. Może i lepiej, choć to kwestia indywidualnego gustu i horyzontów myślowych (ewentualnie ich braku).

Była paleotelewizja

Nie było:

a) reality shows (i bezwstydników kopulujących w jacuzzi),

b) teleturniejów (i Zygmunta Chajzera piorącego cudze brudy na wizji: dosłownie i w przenośni),

c) programów rozrywkowych (i gwiazdek seriali fałszujących na scenie, tudzież łamiących kończyny w tanecznych wygibasach).

Był PRL – była RSW [Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza] i GUKPiW [Główny Urząd Kontroli Publikacji i Widowisk]. Byli tajniacy czający się za węgłem mieszkania Herberta i Urban szczerzący się kłamliwie na ekranach telewizorów. Była reglamentacja papieru.

Źle było.

A teraz mamy „wolne” media zdominowane przez zagraniczne [czyt.: niemieckie] koncerny. Mamy prawo prasowe z 1984 r., w którym co kilka artykułów pojawia się zwrot: „Polska Rzeczpospolita Ludowa” [i to prawo obowiązuje, choć nikt go nie przestrzega, ba! – mało kto czytał]. Mamy ustawę o radiofonii i telewizji, której nowelizacji jakoś nie udaje się uchwalić. Mamy upolitycznioną KRRiT, która rzekomo upolityczniona nie jest.

Mamy Der Dziennik i Der Fakt. Prasę „żółtą” [cheap press] – mamy też. Widzom serwuje się ambitne reklamy [„No to sru!”]. W radiach komercyjnych puszczają nam utwory wygenerowane przez komputer na podstawie znanych z socjologicznych badań preferencji muzycznych masowego audytorium. Telewizja Polska łamie ustawę medialną, przerywając wątpliwej jakości program „Gwiazdy tańczą na lodzie” reklamami. Prezes tłumaczy: taneczne show podzielono na części – każdą z nich kończono napisami końcowymi i dopiero wtedy puszczano reklamy. Zatem były to różne audycje, a zarząd TVP niczego, broń Boże, nie złamał. Doprawdy.

W mediach roi się od arcyciekawych indywiduów. Zygmunt Solorz [właściciel Polsatu], będąc młodzieńcem przedsiębiorczym, sprzedawał niegdyś w Niemczech polskie lizaki i bawił się w kontrabandę – ponoć przeszmuglował do Polski 600 tys. paczek papierosów. Ojciec Dyrektor dwoi się i troi: bije dziennikarzy, lży najwyższe organy państwowe, posłów głosujących za prawem do aborcji określa mianem „prostytutek, którym golono głowy za kontakty z Niemcami”. Palikot brata się ze świńskim łbem, a prezenterka radia RMF komentuje walkę Kylie Minogue z rakiem piersi: „No – ja też walczę. Z grypą”.

Była paleotelewizja – jest neotelewizja. Jest widz aktywny: oceniający, komentujący, eliminujący sezonowych idolów z wprawą i precyzją terminatora. A wszystko to w mediach typu high-tech. Czyli wszystko pięknie, łącznie z samą nazwą – autorstwa nie byle kogo, bo U. Eco.

Że media odmóżdżają – wie każdy. Że serwują nam pseudo-intelektualną papkę – też wiadomo. A odmóżdżanie pseudo-intelektualną papką odbywa się legalnie i za pełnym przyzwoleniem rozwalonego na kanapach narodu.