Powieści i opowiadania > Szukając przeszłości

Szukając przeszłości, rozdział X

Następny tydzień bardzo mi się dłużył, dziwnie się czułam. Całe dnie spędzałam w pracy, a po powrocie siedziałam samotnie w domu zanurzając się w wyimaginowanym świecie książek. Nigdzie nie wychodziłam i jakoś nikt mnie nie odwiedzał, tylko Tuomas dzwonił czasem, by zapytać jak się czuje. Badania antropologiczne ciągle były w toku i pozostało mi już tylko czekać. Nie mogłam pozbyć się natrętnych myśli i makabrycznego widoku, jaki zobaczyłam wewnątrz sarkofagu. W końcu pewnego deszczowego dnia zadzwonił Henkka i ogłosił, że są już wyniki. W pośpiechu ubrałam się i wskoczyłam do pierwszej napotkanej taksówki. Na miejscu byli już wszyscy biorący udział w badaniach. Prawie wszyscy. Brakowało Henkki. Zasiedliśmy przy pięknym, ogromnym stole w sali konferencyjnej, czekając na niego z niecierpliwością. Mijały kolejne minuty, a profesora wciąż nie było. Tarja nerwowo stukała palcami w lśniący blat dębowego stołu. Musiał zapewne piekielnie dużo kosztować. Kiedy Eikka wstał by się rozejrzeć, do sali wszedł Henkka.

– Przepraszam najmocniej, sprawy prywatne. – usprawiedliwił się szybko profesor. – Miło mi, że się tu wszyscy zebraliśmy, witam państwa serdecznie i – zaczął bardzo oficjalnie – cieszę się, że mogę ogłosić już wyniki badań. Praca była niezwykle owocna…

Nie mogłam już usiedzieć na miejscu, Tarja już wiedziała, ale obiecała, że nic wcześniej nie powie. Tę kwestię zostawiła dla Henkki.

– A więc… szkielet spoczywający w grobie to szkielet mężczyzny z XV wieku. Miał ok. pięćdziesięciu lat, co wykazały badania struktury kości czaszki. Jak na ówczesne czasy żył dość długo…

Nareszcie dowiedziałam się z jakiego okresu pochodzi ten piękny kamienny grób i mogłam ułożyć sobie w czasie opowieść dziadka. Wszystko wspaniale pasowało. Finlandia długo była pod jarzmem Szwecji, stąd też wielu Szwedów osiedlało się na zdobytych, a właściwie przywłaszczonych sobie terenach. Już od XIII wieku Szwedzi masowo jak na ówczesne warunki napływali do kraju Tysiąca Jezior. Najpierw zachodnia część Finlandii została opanowana przez najeźdźców, a ostateczne granice określono w 1323 roku w traktacie. Wtedy to większość kraju znalazła się pod panowaniem szwedzkim.

– …kawałek znalezionego w grobie metalu to uszczerbek XV – wiecznej broni, prawdopodobnie kuszy, a świetnie zakonserwowany urywek materiału to fragment obrobionej skóry renifera, która zapewne służyła jako odzienie. Również z tamtego okresu.

Kiedy większość zachodniej Europy chodziła w pięknie szytych strojach, nawet na wsiach co możniejsza rodzina, w Finlandii chłopi wciąż nosili skórzane ubrania, głównie ze względu na trudne warunki klimatyczne, długie mroźne zimy oraz na dostępność tego materiału. Zabijano zwierzęta, z mięsa przyrządzano potrawy, a ze skóry kobiety szyły płaszcze i katany. Kiedy tak nad tym rozmyślałam, a wszyscy wokół debatowali, dostrzegłam, że profesor Henkka jest jakby czymś zaniepokojony, chodził ciągle w tę i z powrotem, pocierał ręce i co chwila przykładał je do ust.

– Moi drodzy, nie ma co tak długo debatować. Ogromnie się cieszę, że badania poszły pomyślnie. Kiedy znamy już wyniki możemy zająć się dokumentacją. Grób jest jednym z ciekawszych zabytków... – odparł Henkka, po czym wszyscy zaczęli klaskać.

Nagle profesor zwrócił się do mnie:

– Przyjdź do mnie do gabinetu za chwilkę, jeśli możesz.

– Oczywiście.

Nieco mnie to zdziwiło. Henkka miał mi coś do powiedzenia i wyraźnie nie chciał mówić tego na forum.

Paulina Drozdek
PodróżeKulturaMuzykaHistoriaFelietonyPaństwo, polityka, społeczeństwoPowieści i opowiadaniaKącik poezjiRecenzjeWielkie żarcieKomiks
PrzewodnikiAlbaniaNepalPolskaRumunia
Oceń zamieszczony obok artykuł.
Minister kazał, więc uprzejmie informujemy, że nasze strony wykorzystują pliki cookies (ciasteczka) i inne dziwne technologie m.in. w celach statystycznych. Jeśli Ci to przeszkadza, możesz je zablokować, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w artykule: Pliki cookies (ciasteczka) i podobne technologie.