Druga zakłada, że fundatorem był książę Władysław Opolczyk a strażnica wzniesiona została dla obrony terenów lennych księcia. Zamek górny zajmował najprawdopodobniej 165 metrów kwadratowych, istniało też gospodarcze podzamcze u podnóża skały. Uważa się, że w latach 1426 do 1454 budowla należała do Mikołaja Kornicza zwanego Siestrzeńcem. Był on rycerzem-rozbójnikiem, który napadał i rabował wyłącznie możnowładców i bogatych kupców. W związku ze swoją działalnością zyskał sympatię ze strony chłopów i biedoty. Wszelkie próby ukrócenia tego procederu nie udawały się. W końcu w 1432 roku na zjeździe panów śląskich i polskich w Będzinie Kornicz został uznany za wichrzyciela. Za jego schwytanie wyznaczono nagrodę. Jedne przekazy mówią, że został wkrótce potem złapany i stracony a inne, że mimo to przez następne 20 lat spokojnie rabował przejezdnych bogaczy. Do dziś krążą legendy o bajecznych skarbach ukrytych najprawdopodobniej w zamkowej studni. Istnieje ona do dziś, zasypana jest kamieniami a szukać jej trzeba w pobliżu skałki. Czasem w mgliste poranki pojawia się nad nią cień postaci z kapturem na głowie. To Kornicz pilnujący swoich skarbów.

Zapraszam do odszukania tego tajemniczego miejsca położonego z dala od popularnych i licznie obleganych przez turystów punktów na Jurze.

Będąc w Żarkach warto zobaczyć też cmentarz żydowski. Obecnie na cmentarz zaprowadzi nas oznakowany „szlak kultury żydowskiej”. Na obszarze rozległej polany zajmującej ponad 2 ha zachowało się około 400 płyt nagrobnych wykonanych z wapienia i piaskowca. Fragmenty kilkudziesięciu zniszczonych macew przedstawiających różnorodne motywy żydowskiej sztuki nagrobnej wmurowano też w murek przy cmentarzu. Całość robi niesamowite wrażenie.