Kiedyś jednak czara się przelała. Moją szafkę ktoś popisał czarnym markerem: Wracaj skąd przybyłaś, Czarnuchu. Usiadłam załamana pod szafką i głośno się rozpłakałam. 'Przecież jestem jedną z was!' - miałam ochotę krzyknąć. Przyjaciółka pomogła mi zmyć napisy, jednak ślad po nich pozostał, nie tylko na szafce. To był zaledwie początek szykanowania mnie. Tydzień później podobny napis 'zdobił' moje drzwi do mieszkania. Trzeciego tygodnia pojawiły się groźby, oraz zdechła mysz na mojej wycieraczce. Byłam psychicznie wyczerpana. Zaczęłam zastanawiać się, czy nie wyjechać do innego kraju. Chociaż tak ukochałam Polskę. Parę dni po ostatnim zdarzeniu poszłam na rozmowę kwalifikacyjną. Chciałam dorobić sobie parę groszy, aby wyjechać na wakacje. Pracy jednak nie dostałam. Matka małego dziecka otwarcie przyznała mi się, że wolałaby, aby jakaś Polka zajmowała się jej dzieckiem. 'Chyba pani rozumie? Lepiej jak swój zaopiekuje się dzieckiem' - zapytała. Nie, nie rozumiałam. Wprost gorącym obuchem w twarz uderzyła mnie smutna myśl: 'Nigdy nie będziesz Polką'. Wróciłam do domu i nerwowo pakowałam swoje rzeczy. Chciałam uciec od problemów. Gdzie? Obojętnie, byle jak najdalej od nich. Najchętniej za granicę. Jednak nie miałam tyle pieniędzy. 'Za tą kwotę to może pani do Częstochowy zajechać' - zostałam wkrótce poinformowana w kasie PKP. Nie byłam jeszcze nigdy w tym mieście. Częstochowa, wolna od jakichkolwiek wspomnień wydawała mi się kuszącą perspektywą. Kilka godzin później znajdowałam się już na Jasnej Górze otoczona pielgrzymami z różnych stron Polski. Udałam się do kościoła, by zapoznać się z Królową Polski, Matką Polaków, która dzięki swojemu wstawiennictwu u Boga uratowała niegdyś Jasną Górę przed wrogimi wojskami. Tysiące pielgrzymów, nie tylko z Polski, przebyło długą drogę by oddać Matce Boskiej pokłon. Latem ludzie przebywają setki kilometrów, czasem nawet pieszo przebywając tą drogę ponad tydzień. Wszystko po to, aby złożyć Jej swoje prośby, podziękowania, zwierzyć się Jej ze swoich problemów. Pielgrzymi wierzą, że ich wysłucha, pomoże.

Ze zniecierpliwieniem czekałam, aż zobaczę Królową Polski. Pomału ukazywało się Jej oblicze. Gdy zobaczyłam już w pełni obraz Matki Boskiej z blizną na twarzy, zapłakałam. Twarz była czarna...