Ukrainiec jest pieśnią!
- zwykł mawiać jeden z moich ukraińskich wykładowców. Muzykalność jest uważana za narodową cechę Ukraińców. Wiąże się z bogatą historią ukraińskiej muzyki. Na terenach obecnego Czernihowa kijowscy archeolodzy odkryli instrumenty z kości mamuta, datowane na 20 tysięcy lat!
Kolejnym dowodem na upodobanie do muzyki są zachowane do dziś XI-wieczne freski, przedstawiające muzyków grających na różnego rodzaju instrumentach: dętych, strunowych i perkusyjnych. Obejrzeć je można w Soborze Mądrości Bożej w Kijowie.
Początkowo śpiew, recytacja i akompaniament pełniły funkcje obrzędowe, modlitewne, miały odstraszać siły nieczyste. Z obrzędów tych wykształciły się różne rodzaje pieśni: liryczne, historyczne, żołnierskie, obrzędowe – związane z kalendarzem, tak zwane веснянки [wesnianky] – pieśni o tematyce wiosennej, przyrodzie, zawierające prośbę o urodzaj; колядки i шедрівки [koliadky, szczedriwky] - pieśni zimowe, opowiadające o Bożym Narodzeniu i Nowym Roku. Z obrzędów wykształciły się także ukraińskie dumki.
Zajmują one szczególne miejsce w ukraińskiej kulturze, są swoistym symbolem narodowym. Od około XV – XVI wieku dumki wykonywane były przy akompaniamencie kobzy lub bandury, a wykonawców nazywano kobziarzami. W tych czasach na Ukrainie słabo rozwinięte były literatura i piśmiennictwo, toteż kobziarze byli podstawowym źródłem przekazu wiedzy historycznej. Szerzyli oni chwałę Rusi Kijowskiej, sławili wyprawy kozackie i zwycięskie bitwy, przekazywali podstawowe wartości chrześcijańskie. Ponadto podtrzymywali tradycję i kulturę ukraińską. Cieszyli się ogromnym poważaniem i szacunkiem.
Oto, co w XVII wieku pisał o kobziarzach Paweł z Aleppo, arabski prawosławny duchowny: Śpiew kobziarzy cieszy duszę i uwalnia od trosk; jest tak ujmujący, gdyż płynie prosto z serca; pieśni zaś są tak przyjemne dla ucha, bo śpiewane z oddaniem i uczuciem.
Postać kobziarza z instrumentem siedzącego pod drzewem wciąż jest niezwykle charakterystyczna; mówi się, że każdy Ukrainiec mający zdolności plastyczne przynajmniej raz w życiu namalował ten obrazek.
Ukraińskimi narodowymi instrumentami są, poza strunowymi kobzą i bandurą, także lira korbowa, trombita (huculski instrument dęty, którego długość sięga do czterech metrów), cymabały oraz sopiłka (rodzaj fletu).
Interesujące jest ukraińskie przywiązanie do tradycji muzycznych - wpływy muzyki ludowej wciąż wyraźnie widoczne są w muzyce współczesnej. Jedną z najbardziej znanych na świecie ukraińskich piosenek jest Czerwona Ruta, napisana w 1968 roku przez 19-letniego Wołodymyra Iwasiuka. Słowa piosenki oparte są na legendzie związanej z nocą Kupały. Tej nocy dziewczęta szukały czerwonego kwiatu ruty – rośliny, która zazwyczaj kwitnie na żółto. Znalezienie takiego kwiatu miało zapewnić szczęście w miłości. Słowa piosenki zaś głoszą: „ Nie szukaj wieczorami czerwonej ruty, jesteś dla mnie jedyną, uwierz.” Wołodymyr Iwasiuk współpracował także z zespołem Smericzka, z którym zdobył ogromną popularność. Zespół czerpał inspiracje, co ciekawe, zarówno z muzyki zespołu The Beatles, jak i ukraińskiego folkloru. Iwasiuk w swoim krótkim, trzydziestoletnim życiu napisał około stu sześćdziesięciu utworów. Przyczyny jego przedwczesnej śmierci w 1979 roku nie są znane. Było to zabójstwo upozorowane na samobójstwo.
Wśród tworzących obecnie, wpływy pieśni ludowych widoczne są między innymi u zespołów takich jak Haydamaky, The Ukrainians, Wopli Widopliasowa, Braty Hadjukiny, Tik, Flyzzza czy nawet u rockowej grupy Płacz Jeremii, która nagrała płytę z partyzanckimi i ludowymi pieśniami w rockowej aranżacji.
Można powiedzieć, że jeśli Ukrainiec zaczyna komponować, to, nawet jeśli nie jest to jego nadrzędnym celem, folklor i tradycja i tak przemkną się w najdrobniejszej choćby i najbardziej niepozornej nutce czy synkopce... I chwała im za to! Dzięki temu muzyka ukraińska jest tak bardzo barwna i... ukraińska :).
Spotkania z Ukrainą:
Розмовляєш українською?Українець - це пісня!Zaporoże / Запоріжжя (4 zdjęcia)Kilka słów o literaturze ukraińskiej, część IKilka słów o literaturze ukraińskiej, cz. II Kijów (ukr. Київ – Kyjiv)Górale Wschodnich Karpat cz. I – HuculiGórale Wschodnich Karpat cz. II – BojkowieGórale Wschodnich Karpat cz. III – Łemkowie (9 zdjęć)Fajne miasto, Tarnopol... (Ukraina) (12 zdjęć)