W otoczeniu murów gotyckich tłum ludzi w strojach symbolizujących orszaki trzech magów z Europy, Azji i Afryki podążających za Betlejemską Gwiazdą zasłonił na placu czarny postument. Od strony kościoła św. Jerzego otworzyło się jedno okno. Na dawną, pierwszą kętrzyńską scenę wszedł czarno odziany mistrz ceremonii. Zamigotały koguty policyjnych radiowozów.

W górę uniosły się sztandary trzech kłaniających się żydowskiemu królowi kontynentów. Wyżej niż, w tym momencie jakby spokorniała, głowa olbrzymiego zielonego smoka. Symboliczne Dzieciątko osłonięte ramionami Marii. Obok Józef z kosturem. Komu dziękujemy? Owemu maleństwu nieokrytemu, jak mówi pieśń, sukienczyną, czy aktorom, reżyserom, scenarzystom znakomitego ulicznego teatru? Wyśmienitego tak, że w tenże jeden z mroźnych szczególnie dni przyciągnął mieszkańców o liczbie kilkakrotnie większej niż ciepła miejska Wigilia dwa tygodnie temu.

To ogrom pracy wykonanej przez, bez wątpienia głównego animatora Orszaku Trzech Króli, dyrektora Kętrzyńskiego Centrum Kultury, został doceniony przez publiczność niemającą z przejęcia czasu pomyśleć o chuchaniu w dłonie, przytupywaniu z zimna ciągnącego od zmarzniętych chodników.