ISSN: 1689-6688
czwartek, 27 kwietnia 2017
ISSN: 1689-6688
czwartek, 27 kwietnia 2017
Z wielką przyjemnością przedstawiam Państwu kolejny zbiór wierszy Jolanty Michny. To już jedenasty tomik tej niezwykle utalentowanej poetki. Zarówno tytuł „Pytania otwarte”1, jak i estetyka publikacji zachęca do sięgnięcia po nią. Chociaż książki nie ocenia się po okładce, to w tym przypadku stanowi ona niewątpliwy wabik. Mały format, pasujący nawet do damskiej torebki, pastelowy kolor okładki oraz subtelna „Spring Jeanne” Maneta są przyjemnością dla zmysłów.
Zbiorek otwiera miniatura „Na wiosnę” adekwatnie wpisująca się w porę roku jego wydania. Wiersz niezwykle optymistyczny w swoim wyrazie, dający radość i nadzieję, zachęca do dalszej lektury:
zwiększona energia rozpromienia miłość poezji tchnienie
Motyw wiosny, rozkwitających kwiatów, zieleni traw, błękitu nieba przewija się przez cały tomik. Nie są to jednak tylko tuzinkowe opisy przyrody, często bowiem wywołują uczucia, jakie niesie obcowanie z naturą, co jest widoczne np. w wierszach „Słońce” – nie traćmy ani jednej minuty
czy „Uśmiechnij się” – dotknij piękna natury
. Obraz lata znajdziemy w utworach „Z zaskoczenia” czy „W pełni lata”, jesieni – w „Srebrzysto złotym pejzażu”, a zimy w pełnym melancholii wierszu „Jestem małą śnieżynką”. Poezja Jolanty Michny to także rozważania nad istotą przemijania, jak w wierszach: „W dłoni kwiat”, „Czy to początek”:
z minutą z sekundą nienamacalność odchodzi w realność
„I ja i ty i ona i on”:
…oczekiwanie to nasz nieodłączny przyjaciel
Autorka dotyka także kwestii ostatecznych – istoty śmierci („Niebo”, „Wobec niej”). Nie boi się również tematów historycznych, niemalże politycznych, które przewijają się w wersach: „Zasłużeni”, „Dokąd idziesz”, „Połamane”. Szczególnie wzruszające są wiersze o domu rodzinnym „Dom”: tutaj twoje miejsce
i domu w szerszym wymiarze – ojczyźnie „Tylko taki dom”.
W „Pytaniach otwartych” nie zabrakło też wierszy o miłości, takich jak „Według teorii” czy „Bo ta miłość”. Poetka pokusiła się nawet o odpowiedź na pytanie zadawane od wieków – czym jest miłość? I chociaż dla każdego z nas odpowiedź jest inna, musimy się zgodzić z nią, że miłość jest niezwykłą tajemnicą
.
Utwory „Zamknij oczy”, „Róża”, „Przypadkowo” to subtelne, kobiece erotyki, niezwykle delikatne w swojej wymowie:
a gdy wpadniemy sobie w ramiona… w sercach zabłyśnie rajski erotyk
W tomiku autorka zamieściła też kilka pozycji poetyckiej prozy, która pozwala na inne w swej estetyce, ujęcie tematów dnia codziennego, opisów sytuacji czy uczuć.
Poezja Jolanty Michny to w większości krótkie formy poetyckie, będące swoistymi miniaturami, gdzie maksimum treści zawarte jest w minimalnej dawce słów. Nie jest to sztuka łatwa, bo wymaga, aby każdy wyraz był wyważony, miał swoją wartość i wymowę, przybliżał do zrozumienia tego, co poetka chce nam przekazać. A zrozumienie tych wierszy nie jest rzeczą prostą. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że tematy są oczywiste; ale to właśnie owe tytułowe „pytania otwarte” zmuszają do zastanowienia się nad sensem i ulotnością życia, akceptacją codzienności czy chociażby naszych związków z przyrodą. Odpowiedzi nie są łatwe, a poetka podaje nam tylko pomocną dłoń, pozostawiając jednak pełną dowolność interpretacji, wyciągania wniosków, poszukiwań.
Gorąco zachęcam do zapoznania się z poezją Jolanty Michny, bo chociaż podobno na jednego czytającego wiersze przypada trzech poetów, wybór „Pytań otwartych” będzie niewątpliwie wyborem trafnym.
Aby ułatwić Państwu decyzję, pozwolę sobie zacytować wiersz „Rozwijasz się”
kochasz tęsknisz miłość popycha do przodu siła napędowa szczęście wypływa z serca źródło nie do podważenia
Jolanta Michna, Pytania otwarte, Wyd. Ryszard Mierzejewski, Pieszyce 2017, ss. 113.
