Według mnie bohaterka podjęła ważną decyzję, ryzykując własnym życiem i zostawiając coś po sobie. Wybrałam się na ten film, ponieważ lubię prawdziwe historię oparte na faktach. Jeśli chodzi o zalety, to historia przedstawiona jest raczej skromnie, nie tak strasznie czy dramatycznie. Ja do tego nie mam zarzutów, bo nie chciałabym, żeby było zbyt smutno. Prawdziwa historia skończyła się jednak tragicznie, ponieważ Magda Prokopowicz ostatecznie przegrała walkę z rakiem i zmarła, zostawiając po sobie syna. Odeszła dwudziestego drugiego czerwca 2012 roku i miała wtedy 34 lata.

Podsumowując, bardzo ciekawy film. Historia warta uwiecznienia, bo myślę, że tak trudna miłość zdarza się rzadko i ja jestem dla niej pełna podziwu. Oby takich filmów było więcej, tylko może z happy endem, bo nie każdy lubi dramatyczne zakończenia. Ogólnie mówiąc, wzruszająca historia warta obejrzenia. Wrażenia miałam bardzo pozytywne. Polecam ten film każdemu, bo i ci bardziej i mniej wrażliwi ludzie mogą się czasem wzruszyć – to nic wstydliwego. A prawdziwe historie, oparte na życiu wzruszają, moim zdaniem najbardziej.