Święta, święta i po świętach! Mam nadzieję, że były dla Was wyjątkowe, magiczne i rodzinne. Mam również nadzieję, że nie były to jedne z tych świąt, po których zakończeniu odetchnęliście z ulgą i jedyną myślą w głowie, że jakoś udało się przeżyć czas obżarstwa i wszystkiego, co z nim związane. Wizyty u ciotek, wujków i innych ludzi, których tak naprawdę wcale nie mieliśmy ochoty odwiedzić.

Nowy Rok też udało się odbębnić, tysiące wysłanych życzeń do ludzi, których od lat nie widzieliśmy.

Jakie to wszystko dziwne, cały rok czekamy na tych kilka dni, które powinny być wyjątkowe, a okazuje się, że przeżywamy je ponownie, jak co roku bez prawdziwej celebracji, ciągle w gonitwie, ciągle z błędnie pojętym duchem świąt.

Ale jak odnaleźć siebie w dobie dzisiejszego pędu za wszystkim, w czasach gdy internet zastępuje nam dobrą książkę, a telefon, no cóż, telefon to już wszystko nam zastępuje. Jak odnaleźć siebie i zrozumieć, czego tak naprawdę potrzebujemy, by być szczęśliwymi?

Dzisiaj już kartek na święta nie wysyłamy, bo po co, przecież SMS wystarczy i w dodatku z tajemniczymi znakami, które niby coś tam znaczą. Chcemy być na czasie, ze wszystkim, dosłownie ze wszystkim. Ale czy to daje nam szczęście?

Ja nie chcę być na czasie, chcę czytać książki i bajki swojej córce, chcę wysyłać kartki świąteczne, chcę Nowy Rok spędzić we własnym domu w kapciach na nogach i z kieliszkiem wina. Nie chcę czuć się przeżarta, ciężka i zniesmaczona po kolejnych świętach tylko dlatego, że przecież nie wypada odmówić następnego kawałka ciasta. Chcę, by ten czas był mój, był dla mnie i mojej rodziny, bo to oni są najważniejsi.

Mam nadzieję, że tak nie wyglądały Wasze święta, że spędziliście je wspaniale i wyjątkowo, bez gonitwy, a jeśli wśród Was jest ktoś, kto totalnie czuje się przejedzony i o świątecznym menu nie chce słyszeć przez kolejnych 12 miesięcy, to mam coś w sam raz dla niego. Przepis na najsmaczniejszą granolę, pyszną i idealną na dobry początek zimowego dnia. Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!