Kultura

STREET ART 26 Festival Line-up

Traditionally, at the second weekend of July the KTO Theatre invites everybody to the International Street Theatre Festival in Cracow – STREET ART 26. For the four days of the festival the Cracow main square will change into a theatre stage, on which groups from Spain, France, Germany and, of course, from Poland, will appear. Additionally, in the framework of the festival, theatre improvisation workshops as well as dance and movement workshops thanks to which everybody who has got bored with the role of a spectator will be able to change sides and perform on stage, will be held.

It's an interesting festival with a long term tradition and I think that it's worth going there with entire family, for as every year surely everybody – both the younger and the older spectator – will find something that suits them. Those who have already taken part in the festival probably don't need to be encouraged; to all the rest I recommend the accounts of the previous editions (below), which perhaps will help in making the decision about going to Cracow, all the more since you can combine the festival with sightseeing of this beautiful, royal city. So, see you in Cracow between the 11th (Thursday) and 14th (Sunday) July 2013 during the International Street Theatre Festival – STREET ART 26.

Read about the previous editions:

STREET ART 26 Festival Line-up (Cracow)

11 July 2013, Thursday

Main Market Square: by the Town Hall tower

14:00 „Podróż” – Teatr KTO i publiczność ULICY 26 STREET ART 18:00 „Dźwiękowiązałka Wehikuł (Bez)czasu” – Sambor Dudziński (Lubiąż) 20:15 „Nosferatu” – N.N. Theater Neue Volksbühne Köln (Niemcy) 21:15 „Carmen Funebre” – Teatr Biuro Podróży (Poznań)

Main Market Square: by the Church of St. Adelbert

14:00 „Stary Clown i morze” – Teatr Pinezka (Gdańsk) 15:00 „De Paseo” – Claire Ducreux (Hiszpania) 17:00 „Ziemia obiecana” – Teatr KTO (Kraków) i Kreis Mettmann (Okręg Mettmann)

Small Market Square

18:00 „Osmędeusze” – Teatr Pijana Sypialnia (Warszawa) 20:30 „Don Kichote” – Walny-Teatr (Ryglice) 21:15 „everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Kraków) & Les Filles Föllen (Hiszpania)

Szczepański Square

10:30 „Taniec-Kreacja” (warsztaty uliczne) – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 18:00 „La postal (Pocztówka)” – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 21:30 „TAKARAZUKA camp” – Krakowski Teatr Tańca (Kraków)

Parada spod Bramy Floriańskiej do Rynku

22:00 „Nit Màgica (Magiczna Noc)” – Xarxa Teatre (Hiszpania)

12 July 2013, Friday

Main Market Square: by the Town Hall tower

14:00 „Podróż” – Teatr KTO i publiczność ULICY 26 STREET ART 15:00 „Stary Clown i morze” – Teatr Pinezka (Gdańsk) 16:00 „De Paseo” – Claire Ducreux (Hiszpania) 21:00 „Ballada o Janie Wnęku” – Teatr Gry i Ludzie (Katowice) 22:00 „Ślepcy” – Teatr KTO (Kraków)

Main Market Square: by the Church of St. Adelbert

17:00 „Rococó Bananas” – Los Excentricos (Katalonia / Francja) 18:00 „Déambulations (Wędrówki)” – Theater Rue Piétonne (Francja/Niemcy) 19:00 „enivrez-vous” – La Mini Compagnie (Francja)

Small Market Square

18:00 „Osmędeusze” – Teatr Pijana Sypialnia (Warszawa) 21:00 „Don Kichote” – Walny-Teatr (Ryglice) 22:00 „everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Kraków) & Les Filles Föllen (Hiszpania/Barcelona)

Szczepański Square

10:30 „Taniec-Kreacja” (warsztaty uliczne) – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 17:00 „Dźwiękowiązałka Wehikuł (Bez)czasu” – Sambor Dudziński (Lubiąż) 18:00 „La postal (Pocztówka)” – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 19:00 „Zielona Kraina” – Teatr Pinezka (Gdańsk) 21:30 „TAKARAZUKA camp” – Krakowski Teatr Tańca (Kraków)

13 July 2013, Saturday

Main Market Square: by the Town Hall tower

14:00 „Podróż” – Teatr KTO i publiczność ULICY 26 STREET ART 22:00 „Giganci” – Teatr "A" (Gliwice)

Main Market Square: by the Church of St. Adelbert

16:00 „Migrar” (warsztaty improwizacji teatralnej, pokaz finałowy) – Cía. Kamchàtka (Hiszpania) 17:00 „Rococó Bananas” – Los Excentricos (Katalonia / Francja)

Small Market Square

15:00 „Osmędeusze” – Teatr Pijana Sypialnia (Warszawa) 18:00 „Osmędeusze” – Teatr Pijana Sypialnia (Warszawa) 21:00 „Don Kichote” – Walny-Teatr (Ryglice) 22:00 „everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Kraków) & Les Filles Föllen (Hiszpania/Barcelona)

Szczepański Square

10:30 „Taniec-Kreacja” (warsztaty uliczne) – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 18:00 „La postal (Pocztówka)” – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 21:30 „TAKARAZUKA camp” – Krakowski Teatr Tańca (Kraków)

14 July 2013, Sunday

Main Market Square: by the Town Hall tower

14:00 „Podróż” – Teatr KTO i publiczność ULICY 26 STREET ART 22:00 „Voalá Station” – Voala Project (Hiszpania)

Main Market Square: by the Church of St. Adelbert

17:00 „Rococó Bananas” – Los Excentricos (Katalonia/Hiszpania i Francja) 18:00 „Déambulations (Wędrówki)” – Theater Rue Piétonne (Francja/Niemcy) 19:00 „enivrez-vous” – La Mini Compagnie (Francja)

Small Market Square

16:00 „Dźwiękowiązałka Wehikuł (Bez)czasu” – Sambor Dudziński (Lubiąż) 17:00 „Czy rewolucja umarła?” (warsztaty ruchu scenicznego i improwizacji, pokaz finałowy) – Autorki projektu 'everybodyskin' (Polska/ Hiszpania) 20:30 „Don Kichote” – Walny-Teatr (Ryglice) 21:15 „everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Kraków) & Les Filles Föllen (Hiszpania)

Szczepański Square

10:30 „Taniec-Kreacja” (warsztaty uliczne) – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 16:00 „De Paseo” – Claire Ducreux (Hiszpania) 18:00 „La postal (Pocztówka)” – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 21:00 „TAKARAZUKA camp” – Krakowski Teatr Tańca (Kraków)

STREET ART 26 Festival Line-up (Andrychów)

11 July 2013, Thursday

17:00 „Rococó Bananas” – Los Excentricos (Katalonia / Francja) 18:00 „Déambulations (Wędrówki)” – Theater Rue Piétonne (Francja/Niemcy) 19:00 „Stary Clown i morze” – Teatr Pinezka (Gdańsk) 20:00 „enivrez-vous” – La Mini Compagnie (Francja) 21:00 „Ballada o Janie Wnęku” – Teatr Gry i Ludzie (Katowice)

STREET ART 26 Festival Line-up (Limanowa)

13 July 2013, Saturday

18:00 „Déambulations (Wędrówki)” – Theater Rue Piétonne (Francja/Niemcy) 19:00 „De Paseo” – Claire Ducreux (Hiszpania) 20:00 „enivrez-vous” – La Mini Compagnie (Francja) 21:00 „Ballada o Janie Wnęku” – Teatr Gry i Ludzie (Katowice)

Spektakle, które będzie można obejrzeć na festiwalu ULICA 26

„Carmen Funebre” – Teatr Biuro Podróży (Polska)

Spektakl Carmen Funebre powstał w 1994 roku. Inspiracją dla tego przestawienia były nasilające się konflikty etniczne, wybuchy nacjonalizmu i wojna w Bośni. Podczas pracy nad spektaklem członkowie zespołu spotkali się z uchodźcami z byłej Jugosławii. Ich relacje przyczyniły się do powstania uniwersalnych metafor opisujących los wygnańców.

W przedstawieniu Carmen Funebre Teatr Biuro Podróży używa spektakularnych środków przyciągających uwagę zarówno doświadczonego widza jak i przypadkowego przechodnia. Szczudła, ogień, efekty świetlne, przejmująca muzyka wywołują lęk i współczucie. W spektaklu używa się niewielu słów, ale sekwencja sugestywnych obrazów wywołuje u widza silne wrażenie.

Czas trwania: 45 minut.

„Giganci” – Teatr "A" (Polska)

A kiedy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi, rodziły im się córki. Synowie Boga, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie, jakie im się tylko podobały. Wtedy Bóg rzekł: "Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną: niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat". A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach.(Rdz 6,1-4)

Giganci to duże, spektakularne przedsięwzięcie – sięgające do "klasycznych" środków wyrazu, przyjętych w poetyce teatru open-air (monumentalne formy scenograficzne, techniki fire-show, techniki akrobatyczne, układy choreograficzne, sugestywna muzyka, efekty wizualne, reżyseria świateł, projekcje multimedialne, monumentalne marionety wyobrażające Gigantów).

Aktorzy posługują się elementami akrobacji, plastyką ruchu/techniką tańca). Giganci to animowane, ogromne marionety.

Całość spektaklu została opatrzona komentarzem – wyśpiewanym przez widoczną na projekcjach aktorkę, wokalistkę (w tej roli Katarzyna Groniec). Poetycki komentarz sięgający do strof z Księgi Izajasza dopina formalną klamrą widowisko, kładąc akcent na uniwersalny, opisujący ludzką kondycję wydźwięk Gigantów. W przedstawieniu prócz artystów na stałe związanych z Teatrem "A" biorą udział zaproszeni goście – artyści pracujący w cenionych teatrach w Polsce.

Czas trwania: 55 minut.

„everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Polska) & Les Filles Föllen (Hiszpania)

Teatr Tańca DF i Les Filles Follen - everybodyskinSkóra – największy organ ludzkiego ciała; zdjęta i rozłożona zajęłaby powierzchnię niemal dwóch metrów kwadratowych; waży od dziesięciu do piętnastu kilogramów.

Ten wielofunkcyjny narząd o złożonej konstrukcji osłania organizm od zewnątrz, umożliwiając tym samym kontakt z otaczającym środowiskiem. Proces ten polega na przekazywaniu bodźców do ośrodkowego układu nerwowego poprzez wielorakie receptory. Jest to absolutnie niezbędny organ do prawidłowego funkcjonowania całego ustroju.

Przez swoją wrażliwość – skóra jest nieustannie wystawiona na zagrożenie. Zraniona – szybko się zrasta, ale jej zabliźnienia pozostawiają na powierzchni mapę ludzkiej egzystencji – inną dla każdej osoby, pokazującą niejako prywatną historię życia człowieka.

Skóra determinuje życie jednostki od dnia narodzin. Ta determinacja bardzo często powoduje chęć zmiany własnej skóry pozostającą w sprzeczności z osobistymi przekonaniami i pragnieniami lub wręcz odwrotnie – rodzi potrzebę gloryfikacji w przypadku pełnej akceptacji jej wyglądu. Zdarza się, że skóra kogoś innego wydaje się być o wiele lepszą powłoką cielesną od tej posiadanej. Wówczas próbuje być odrzucana niczym ramy ustanowionego systemu. Prowadzi to do poczucia wyobcowania i braku zrozumienia u innych.

Mechanizmy te przywodzą na myśl zagadnienia terytorialne. Człowiek zaczyna żyć w granicach skóry wraz z dniem narodzin, tak jak zaczyna żyć w granicach kraju lub kręgu kulturowego, w którym się rodzi. Procesy: asymilacji bądź odrzucenia – są następstwem przekonań, kwestii podejmowanych decyzji i osobistych wyborów.

Taka sama, a jednak różna, łącząca ludzi w podobnych doświadczeniach, ale w każdym przypadku dostarczająca indywidualnych odczuć, umożliwiająca kontakt z otoczeniem, ale niejednokrotnie utrudniająca wyrażenie przeświadczeń, obnażająca nasze wnętrze, ale i często będąca doskonałym kamuflażem – skóra nas wszystkich i każdego z osobna.

Celem wspólnego projektu jest wymiana artystycznych doświadczeń pomiędzy polskimi i hiszpańskimi tancerzami i popularyzacja współczesnego tańca jako uniwersalnego języka, który ułatwia komunikację pomiędzy różnymi kulturami.

Czas trwania: 30–40 minut.

„Takarazuka Camp” – Krakowski Teatr Tańca (Nowohuckie Centrum Kultury) (Polska)

Spektakl inspirowany teatrem japońskim – popularną rewią żeńską – Takarazuka, działającą w mieście o tej samej nazwie od prawie stu lat.

Specyfika i oryginalność teatru, w którym wszystkie role, zarówno męskie jak i żeńskie odgrywają kobiety, stały się punktem wyjścia do rozważań na temat teatralności płci, konstrukcji płci kulturowej oraz stereotypowego postrzegania płci przez społeczeństwo. Kandydatki na „Takarazinki” przygotowują się przez dwa lata w specjalnej szkole do odgrywania ról męskich i ról kobiecych. Przyswajają sobie kata, czyli charakterystyczne dla danej płci formy gramatyczne, sposoby zachowania, gesty, mimikę.

Dla twórców spektaklu ciekawym zagadnieniem jest jednak odgrywanie ról kobiecych przez kobiety. Teatr Takarazuka wydaje się bowiem doskonale potwierdzać tezę Simone de Beauvoir: nie rodzimy się kobietami – stajemy się nimi.

Czas trwania: 55 minut.

„Carmen Funebre” – Teatr Biuro Podróży (Polska)

Spektakl Carmen Funebre powstał w 1994 roku. Inspiracją dla tego przestawienia były nasilające się konflikty etniczne, wybuchy nacjonalizmu i wojna w Bośni. Podczas pracy nad spektaklem członkowie zespołu spotkali się z uchodźcami z byłej Jugosławii. Ich relacje przyczyniły się do powstania uniwersalnych metafor opisujących los wygnańców.

W przedstawieniu Carmen Funebre Teatr Biuro Podróży używa spektakularnych środków przyciągających uwagę zarówno doświadczonego widza jak i przypadkowego przechodnia. Szczudła, ogień, efekty świetlne, przejmująca muzyka wywołują lęk i współczucie. W spektaklu używa się niewielu słów, ale sekwencja sugestywnych obrazów wywołuje u widza silne wrażenie.

Czas trwania: 45 minut.

„Ballada o Janie Wnęku” – Teatr Gry i Ludzie (Polska)

Scenariusz spektaklu powstał z inspiracji wydarzeniami, jakie miały miejsce w drugiej połowie XIX wieku w Galicyjskiej wsi Odporyszów. Tytułowy Jan Wnęk – cieśla, rzeźbiarz, konstruktor samouk, człowiek niepiśmienny, ale obdarzony niezwykłymi talentami, skonstruował rodzaj „lotni”, na której z powodzeniem wykonywał kilkukilometrowe loty ślizgowe. W roku 1869 doszło do wypadku w trakcie pokazu, obrażenia, jakie odniósł w nim nasz bohater, spowodowały jego rychłą śmierć. Mieszkańcy spalili lotnię, upatrując w niej przyczyny nieszczęścia. Po Janie Wnęku pozostało kilkaset rzeźb i legenda. A w oficjalnej historii lotnictwa tytuł pierwszego lotnika przypadł niemieckiemu inżynierowi Otto Lilienthalowi, który swe udane loty wykonywał blisko 25 lat po naszym rodaku.

Przedstawienie przypomina tę zapomnianą nieco, pełną niejasności i tajemnic historię. Twórców interesował fenomen jednostki przekraczającej własną kondycję. Jednostki, która wyrasta ponad społeczność i w jakimś sensie odmienia ją.

Spektakl w warstwie plastycznej odwołuje się do sztuki ludowej i malarstwa prymitywistów.

Czas trwania: 55 minut.

„Osmędeusze” – Teatr Pijana Sypialnia (Polska)

Osmędeusze Mirona Białoszewskiego to jeden z najciekawszych współczesnych dramatów. O Warszawie i miłości. Sztuka przedstawia niezwykły świat handlarzy, artystów cyrkowych i żebraków. Miejscem, w którym wtedy pulsowało życie były… Powązki. To tam spotykali się ludzie. Żeby poplotkować. Ponarzekać na sąsiadów. Dowiedzieć się, co nowego na mieście. Spektakl przywołuje tajemniczy i rozśpiewany klimat Warszawy, której dzisiaj już nie ma... Oratorium szyldowe wystawiono po raz pierwszy w 1957 r. Poeta zderza w tekście przedwojenne ballady z awangardową poezją i nowoczesnym teatrem.

Czas trwania: 50 minut.

„Don Kichote” – Walny-Teatr (Polska)

Potrzeba poruszenia obrazu własnymi dłońmi towarzyszyła człowiekowi od pierwszego obrazu, który stał się udziałem jego wyobraźni. Problemem poruszanego obrazu dłońmi były same dłonie – widoczne dłonie, nici, czempuryty, wysięgniki, etc. Widoczna dla oczu technologia wprowadzała w perspektywę obrazu znaczenia często przypadkowe, obce idei czy koncepcji obrazu.

Dążenie człowieka do obrazu pozbawionego cienia ludzkich dłoni zaowocowało wynalezieniem najpierw teatru cieni, potem fotoplastikonu czy animacji poklatkowej. Technologia wygrała, natomiast potrzeba poruszenia obrazu pozostała. Z tej potrzeby narodził się autorski pomysł poruszenia obrazu strumieniami powietrza wydychanego z uwzględnieniem obrazu przewijanego.

Jeden z pierwszych obrazów w literaturze ze szczególnym udziałem wiatru to obraz Don Kichota walczącego z wiatrakami. Ten opis stał się przyczyną do opowiedzenia historii Don Kichota przy pomocy obrazu poruszanego powietrzem – oddechem innego współczesnego Don Kichota – lalkarza, który w dialogu ze śpiewającą i sceptyczną Dulcyneą porusza opowieść o sobie wiatrem płuc swoich. Świat rzeczywisty w Don Kichocie przedstawiony został przy pomocy obrazów – konturów szkicowanych czarną kreską, a świat wyobraźni głównego bohatera to świat kolorów. Podwójna narracja – opowiadanej opowieści i opowieści dzianej nawiązuje do tradycyjnego teatru lalkowych narracji.

Czas trwania: 50 minut.

„Dźwiękowiązałka Wehikuł (Bez)czasu” – Sambor Dudziński (Polska)

Dźwiękowiązałka to interaktywne widowisko muzyczne. Jego celem jest wspólne z publicznością tworzenie poezji i dalej całej przestrzeni spektaklu. Fabułę spektaklu tworzą widzowie wspólnie z prowadzącym całe działanie aktorem wykorzystującym szerokie instrumentarium, m.in. elektroniczny fortepian, organy, zestaw perkusyjny, akordeon dęty, saksofon, a także instrumenty etniczne: duduk, flety, drumle, didgeridoo, berimbao, kopytnik, cabasa, dzwonki chromatyczne oraz wokal i chórki.

Czas trwania: 45 minut – 5 godzin.

„Zielona Kraina i Stary Clown i morze” – Teatr Pinezka (Polska)

Zielona kraina czyli dobrze znany w Krakowie Clown Pinezka contra Wiedźma Śmieciucha. Piękną zieloną krainę zła wiedźma próbuje zamienić w śmietnisko, ale clown z pomocą publiczności dzielnie walczy ze śmieciami.

Spektakl z marionetkami i kukiełkami dla widza w każdym wieku, bo przecież wszyscy lubią bajki!

Czas trwania: 55 minut.

„Ślepcy” – Teatr KTO (Polska)

Teatr KTO - ŚlepcyScenariusz plenerowego widowiska Ślepcy, inspirowany jest bestselerem portugalskiego noblisty José Saramago Miasto ślepców.

Coś co dzisiaj wydaje się fikcją, jutro może być rzeczywistością. W niewyjaśnionych okolicznościach ludzie tracą wzrok. Epidemia rozpowszechnia się tak szybko, że wszyscy stają się wobec niej bezradni, a wybuchająca panika wprowadza chaos w pozornie ułożonym świecie. Władze w pośpiechu izolują pierwszą grupę ślepych w nieczynnym szpitalu psychiatrycznym. Zamknięta społeczność zaczyna rządzić się własnymi prawami, które wyznaczają role ofiar i oprawców, poddanych i panów. I tylko jedna osoba wie, że nie wszyscy są ślepi... Ślepcy to wstrząsające studium kondycji ludzkiej.

„Nit Màgica” – Xarxa Teatre (Hiszpania)

Xarxa Teatre transports audiences to the popular fiestas of Valencia in which traditional pyrotechnics, music and firebulls are at centre stage. And all involving the audiences, who become actors in one of the most participative performances in contemporary street theatre. The devils and musicians invite spectators to dance under a shower of sparks in a cathartic ritual in which everyone participates in the same homage to the fiesta. A show that is experienced with all five senses.

„De paseo” – Claire Ducreux (Hiszpania)

De Paseo is a prizewinning performance about the meeting between a bench that does not want to keep still and a dancer that wants to sit down. Intensity, emotion, humour and dance.

„Rococó Bananas” – Los Excentricos (Hiszpania)

Rococo Bananas proposes a surrealistic humour that allies physical comedy with musical quality, an absurd play with juggling, slapstick and breaking plates, one impossible act after another in a frenzied rhythm. There is a wooden piano full of instruments and surprises as odd as an electric mop, some ukuleles, a musical saw and a violin-trumpet as well as a talking-head, a crazy vacuum cleaner...

„Ziemia obiecana” – Projekt polsko-niemiecki

„La postal” – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania)

A pile of saved postcards, recollection of trips, flashback images of happy moments. Between them one finds a photo of a "typical" Spanish couple astride a horse who are the protagonists of our story and who will reveal the plot through contemporary, spanish and flamenco dance.

Two dancers found in a typical Spanish postcard, apparently happy, live an ordered and routine life. The young woman, bored of the situation, decides to go in search of something more. The young man, desperate not to lose her, goes after her, and tries to make her change her plans. After many arguments, they finally end up discovering new possibilities in their relationship.

„Enivrez-vous” – La Mini Compagnie (Francja)

Three acrobats, an accordionist and his accordion, a good brew (bergamot), a table, two chairs, several cups, a pinch of salt, quite a few bottles of wine (red, of course!), a spoonful of imbalance – these are the indispensible ingredients necessary to prepare a delicious ethyl-acrobatic tale.

With sentimental madness, mixing subtly circus and music, those four buddies, inspired by a few reflections of Charles Baudelaire, take up the theme of insobriety and go with it through all possible declensions. In a more or less honourable way they get drunk with poetry, melody and acrobatics. When you are intoxicated everything seems to be lighter.

„N.N. Theater Neue Volksbühne Köln” – Nosferatu (Niemcy)

The artists of the N.N. Theater and their director George Isherwood bring this gripping story of death, shadows and erotic passion to the stage with a special mix of horror and humor. This is N.N. Theater’s tribute to the great silent film director, Friedrich Wilhelm Murnau. The audience can experience what it must have been like in a Weimar movie theatre with no spoken text, but plenty of rich, atmospheric live music.

Witold Wieszczek
Translated by Anna Sprzęczka.
PodróżeKulturaMuzykaHistoriaFelietonyPaństwo, polityka, społeczeństwoPowieści i opowiadaniaKącik poezjiRecenzjeWielkie żarcieKomiks
PrzewodnikiAlbaniaNepalPolskaRumunia
Oceń zamieszczony obok artykuł.
Minister kazał, więc uprzejmie informujemy, że nasze strony wykorzystują pliki cookies (ciasteczka) i inne dziwne technologie m.in. w celach statystycznych. Jeśli Ci to przeszkadza, możesz je zablokować, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w artykule: Pliki cookies (ciasteczka) i podobne technologie.