Kurtyna idzie w górę i całkiem bez zapowiedzi zaczyna się występ jakiegoś zespołu. Jak to tak? Bez słowa wprowadzenia? No to ja powiem. Rozpoczyna się właśnie prezentacja dorobku artystycznego Młodzieżowego Domu Kultury w Tychach, a przed Państwem zespół Kropa prowadzony przez pana Piotra Grzesiaka. Układ nazywa się Wielkie wagary¹.

Po występie bardzo młodych, ale przecież już całkiem doświadczonych artystów z Kropy, na scenie pojawił się chórek Cantemus i odśpiewał kilka utworów. Po nim wyszedł Feeling – zupełnie nowy zespół w stajni tyskiego MDK. Naprawdę nie rozumiem tej idiotycznej mody na anglojęzyczne nazwy, podobno Polacy nie gęsi? No ale mniejsza o to. Zespół ćwiczy od niedawna, bo od października ubiegłego roku. Prowadzą go wspólnie pani Ksenia Chmielarz i pan Maciej Gruchlik. Na swoją pierwszą galę w tyskim teatrze zespół przygotował występ pod gorącym tytułem Kubański sen.

Następnie na scenie pojawił się kolejny debiutant – zespół Iskierki. Prowadzi go pani Marta Krzyszycha, która jeszcze rok temu tańczyła na tej samej scenie w Pace! Od września prowadzi swój własny zespół złożony z dzieci w wieku od siedmiu do dwunastu lat, uczących się w szkolę podstawowej nr 35 w Tychach. Dzieci zaprezentowały układ pt. Nie ma się czego bać.

Po debiutantach przyszła kolej na zespoły bardziej doświadczone. Tip Top 2 pod kierunkiem Pani Joanny Sajewicz zaprezentował układ pt. Kamuflaż...

...a po nim na scenę wyszedł kolejny zespół pana Piotra Grzesiaka – Mini Paka 2. W tym roku ta bardzo zdolna młodzież zaprezentowała układ pt. Czyżby konflikt?

Po nich wystąpili podopieczni pani Marii Ławniczek, czyli bardzo zakręcony i pląsający Piruet w choreografii pt. Magiczny taniec. Z bajkowej atmosfery wyrwały nas dźwięki afrykańskich bębnów, na których energicznie rytm wybijają chyba najmłodsi wychowankowie MDK tańczący w zespole Gatys (w zeszłym roku dzieci występowały pod nazwą Tyski Gaiczek). Od tego roku maluchami wspólnie opiekują się pani Agnieszka Gut i niezmordowany pan Piotr Grzesiak. Tytuł występu: W rytmie bębnów.

No i kolejny zespół pracujący pod czujnym okiem Piotra Grzesiaka – przed nami Mini Paka 1, czyli najmłodsza paka z wszystkich pak. W zasadzie „paka” w nazwie zespołu to gwarancja najwyższej jakości, dla nikogo więc nie był zaskoczeniem kolejny świetny występ tego zespołu, tym razem w ich wykonaniu Łapać złodzieja.

A to już ostatnia porcja debiutantów, których mieliśmy na tegorocznej gali wyjątkowy urodzaj. Batokado swoją działalność rozpoczął w październiku 2008 roku, zespół prowadzą Maciej Gruchlik i Ksenia Chmielarz. Tańczą w nim dwadzieścia cztery osoby – dziewięć par i sześć solistek. W ich wykonaniu oglądaliśmy program pt. Brazylijski Czar.

Zespół Flow to z kolei drugi – starszy zespół, prowadzony przez panią Martę Krzyszychę, a działający od września ubiegłego roku. Na zajęcia uczęszcza młodzież od trzynastego roku życia. Tytuł układu: Z życia wzięte.

I jeszcze raz Piruet pani Marii Ławniczek. W tej odsłonie zaprezentował nam Bal karnawałowy, a po nim najstarszy zespół tańca nowoczesnego pani Joanny Sajewicz, czyli Tip Top 1. Tym razem dziewczęta przedstawiły program pt. Lotto, w którym wcieliły się w rolę piłeczek do losowania. Niestety nikt mnie nie uprzedził, że trzeba skreślić jakieś liczby, więc nie miałem szansy nic wygrać.

No i na koniec długo wyczekiwana gwiazda wieczoru, zespół, którego nikomu nie trzeba przedstawiać, bo w ciągu dwudziestu lat istnienia ciężką pracą zdobył sobie sławę i uznanie. Jedyna w swoim rodzaju PAKA w etiudzie pod znamiennym tytułem Skazani na Pakę! Choreografia oczywiście autorstwa pana Piotra Grzesiaka, choć zespół również dorzucił kilka pomysłów.

Etiuda trochę demoralizująca. Gdyby w więzieniu siedzieli tacy fajni i pomysłowi przestępcy, a do tego byli pilnowani przez takie śliczne roztańczone strażniczki, to w naszym pięknym kraju oprócz znanych już kolejek do lekarzy specjalistów, przedszkoli i żłobków, zaczęłyby się tworzyć również kolejki do zakładów penitencjarnych. Wszystkich, którzy po obejrzeniu tego występu zaczęli planować skok na Żabkę, uprzedzam, że tak to jest tylko w Pace!

O dziwo z tego raju na ziemi więźniowie próbowali uciec! Nieprawdopodobne... A jednak, chociaż z drugiej strony jakoś im to nie wychodziło, więc może tylko udawali, że uciekają, a tak naprawdę za każdym razem mieli nadzieję, że jednak zostaną złapani? Tak czy inaczej, to już ostatni występ w tym roku. Na scenę wbiegają wszyscy młodzi tancerze, a pani dyrektor dziękuje wszystkim wychowawcom, wychowankom, a także komitetowi rodzicielskiemu.