Dla większości z nas humor jest towarzyszem codzienności. Spotykamy się z nim w różnych aspektach naszego życia: w pracy, w autobusie, wśród znajomych czy w reklamach, które wykorzystują go jako środek do zwiększenia zainteresowania konsumentów produktem. Jest więc on nieodzowną cząstką nas. Cząstką, która najczęściej pomaga rozładować emocje, pokonać strach, lęk, obawy, spojrzeć na trudną sytuację z innej perspektywy, lepiej poznać siebie, pobudzić do działania i wzbudzić pozytywne emocje. Stanowi więc formę komunikacji międzyludzkiej a także poprzez, jego obecność w literaturze, filmie i malarstwie tworzy on kulturę, w której żyjemy.

Trudno więc sobie wyobrazić świat człowieka bez doświadczania wspólnoty śmiechu i radości. Dlatego warto przyjrzeć się temu wszechogarniającemu nas pojęciu z szerszej perspektywy, dowiedzieć się czegoś więcej o tym, często niezawodnym, lekarzu na wszelkie smutki.

Zjawiskiem humoru zajmowano się od dawna i interpretowano je zgodnie z aktualną wiedzą o człowieku. Pierwotnie znacznie nie ma nic wspólnego ze współczesnym. Obecnie kojarzymy humor z rozrywką rozumianą na szeroką skalę. Stanowi ona domenę zarówno kabaretów, które za pomocą śmiechu wytykają wady i niedoskonałości współczesnego społeczeństwa, jak i wszelkich programów telewizyjnych, począwszy od seriali komediowych kończąc na programach typu reality show, które z jedne strony chcą przyciągnąć odbiorcę, a z drugiej, poprzez swoją formułę, uwydatnić ludzkie słabości. Humor jest także stosowany przez liczne reklamy, które mają na celu wypromowanie marki produktu i zatrzymanie wzroku odbiorcy na nim tak, aby poprzez wzbudzenie pozytywnych emocji konsument zapragnął dany towar mieć.

Jednak pojęcie humoru także przechodziło swoja ewolucję, z której wielu z nas nie zdaje sobie nawet sprawy. W starożytności humor oznaczał ciecz, wilgoć, a dokładniej soki, od których zależą zdrowie lub choroba. Według Hipokratesa w ciele ludzkim znajdują się cztery podstawowe humory: krew, flegma, żółć i czarna żółć, które w odpowiednich proporcjach dobrze wymieszane były warunkiem zdrowia (dobry humor), a znajdując się w nieprawidłowych proporcjach i nie wymieszane stawały się przyczyną chorób (zły humor)¹. W wieku XVI humor był utożsamiany z nieprzewidywalnym temperamentem lub cechami osobowościowym prowadzącymi do zachowań odbiegających od przyjętych norm społecznych.