Październik to także wykopki. Przysłowie mówi „październik stoi u dwora, wykop ziemniaki z pola!” Akcjom zbierania ziemniaków i zwożenia ich do piwnicy, towarzyszy palenie ognisk na polach i pieczenie kartofli. Smak gorących okraszonych dymem kartofli pozostaje na długo w pamięci. Dym z rozpalonych ognisk snuje się i dociera do naszego kącika poezji. Dzień staje się coraz krótszy i kurczy się jak gniazdo pszczele. Nadchodzi pora przestawienia czasu z letniego na zimowy.

Halina Herbszt

Swoje wiersze można przesyłać na adres redakcji: redakcja@libertas.pl

DRZEWKO NA NIEPEWNY ŻYWOT Drzewko, pięknie zielone, całe lato stoi, Nadobnie zakwitając wichru się wżdy boi. Przydzie jesień pochmurna, alić listki lecą, A chłop z oną siekierą dybie na nie kmiecą. Takżeć my też nędznicy nadobnie kwitniemy, Acz wichrów wszędy dosyć, których się boimy. Przydzie starość zaziębła, listki padną z rosą, A ona śmierć, jako chłop, dybie z tyłu z kosą.Mikołaj Rej

JUŻ NIE MNIE BEZTROSKA już nie mnie beztroska nie mnie chałwa i oblizywanie palców ubranych w plastykowe pierścionki już nie mnie plastykowe pierścionki dla mnie teraz tęsknota i wypatrywanie oczu dla mnie rymy pokuszeń niedokładne swobodne aluzje pragnień już nie mnie czysta słodycz nie mnie słodka czystość dla mnie grzech pierworodny nie pierwszyzna Marta Grudnik

WYLICZANKA DLA WILKOŁAKÓW tak pragnę mięsa twojej krwi więc stoję nagi u twych drzwi mięśniami prężąc zwijam pięść i do drzwi pukam razy sześć raz tylko pytasz kto tam jest by bać się straszniej bać się mnie że w ciało głodne wtopie kły że pierś rozszarpię niby wilk i nie otwierasz nie chcesz wyjść po cichu liczysz raz dwa trzy i mięso kładziesz w równy sen na pościel białą czarny tren Witold Wieszczek

JABŁKA-WIERSZE W zapomnianym ogrodzie z dala od zgiełku na drzewach rosną wiersze wysłużone sękate ramiona trzymają je dumnie przytulają do piersi pucułowate rozkrzyczane czerwono-złote buzie Zwolnij wędrowcze popatrz tu wyczytaj ile w nas soczystej mądrości o tobie i o nas i o strumyku górskim nucącym swoje melodie i o tych owcach obok prowadzonych na wypas i o lesie wystrojonym jesiennie i o tym maleńkim piórku zgubionym przez ptaka w locie leżącym samotnie wśród opadłych liści na twojej drodze Ryszard Mierzejewski

KILL FAMIL matki w Teksasie pchają wózki wypchane spluwami i dziećmi wszystkie przeszły testy już zostały wydane zgody na posiadanie Klaudia Mazur

„ŚWIETLANA” POSTAĆ KANDYDATA Wiec przedwyborczy darmochą kusi, I człek, chcąc nie chcąc, dziś pójść tam musi; Nawet i z dziadkiem i z małym dzieckiem. Bo kiedy kiszki grają nam marsze, Smakują (nowość!) pierogi szwedzkie, Z dwudziestopięcioletnim farszem, A już sam widok kiełbas z odzysku, Odsuwa na bok widmo wyzysku. Tu też staruszka w mig dokarmimy, Gdy oddał rentę w szpony rodziny. Więc przybywajcie zgłodniałe masy, Spożywać wespół pyszne frykasy! Kandydat, który jest dzisiaj z nami, Przybył tu po to, by nas omamić. O, właśnie zaczął krzykiem: - Kochani! Twierdzi, że wszystko na lepsze zmieni, I kraj nasz rychło w raj nam przemieni: Wstrząśnie niebem, poruszy ziemię! By w tłuszcz obrosło Lechitów plemię. A w dowód swej szczodrobliwości, Z gestem opróżnia róg obfitości, Pełny obietnic aż do nudności. Próżno byś szukał u niego buty, Godny, w garnitur modny zakuty, Na glans wyczyścił wyborcze buty. Potrafi własną partię zdradzić, I komu trzeba, jak trzeba, kadzić. Dużo przez lata zdążył nachapać, Przez to, że nigdy nie dał się złapać. A gdy w kryzysie truchleje tusza, Sumienie nie rusza tego parweniusza! Zawsze jest gotów rywala zdeptać, Byleby tylko nektar władzy chłeptać. Dużo przez lata zdążył nachapać, Przez to że nigdy nie dał się złapać. Mówią po cichu, iż ten sprytny drań Był utrzymankiem (bez żadnych starań) Nad wyraz szpetnych majętnych pań. Musiał się widać dobrze sprawować, Inaczej nie mógłby kandydować. Oto go macie i na plakacie: Tłuste oblicze w dużym formacie; A na tę gębę, japa przy japie, Jak krótkowidze gapią się gapie, Aż tłuszcz z afisza na ziemię kapie. Uśmiech promienny ma prawie szczery, (Przecież trenował go, do cholery!) Nie zrywaj zatem opasa z murów, Niech bierze udział w wyścigu szczurów. A kiedy pierwszy wpadnie na metę, Będzie się chełpił swym priorytetem, I wkrótce potem w sejmowej sali, Zapomnieć o tych, co go wybrali. Ciebie wyborco też będzie winił, Że przez twój wybór znów się ześwinił. Co z takim zrobić? – ktoś mnie zapyta. Nic, bo świnię zawsze ciągnie do koryta. Przeto pamiętaj, o czym wie każdy głodny, Iż kandydat z nadwagą jest niewiarygodny. January Witkowski

GWIAZDA Gwiazda telewizyjna Nieziemsko piękna Zawsze uśmiechnięta Swobodnie rozmawia Lekko się porusza Dobrze nas bawi, wzrusza Tryska zdrowym humorem Z wdziękiem waży problemy Jest mądra, dobra i czuła Pracuje do późnej nocy A po programie, nad ranem Zmęczona wraca do domu Nikt na nią nie czeka - Ani on, ani pies, ani kot Ona żyje samotnie Od wielu, wielu lat Ostatkiem sił Zmywa z siebie blask Ten gwiezdny pył... Regina Nachacz

WIEJSKI BUDZIK Kogut pieje na dachu, kot ucieka ze strachu, pies szczeka na indyka, baran patrzy na byka. Hej kogucie, kogucie! Co to za uczucie budzić o świcie przez takie wycie. Kogut budzi źrebaki, podnoszą się cielaki, na dworze gdaczą kury, w oborze kwiczą knury, Hej kogucie, kogucie! Co to za uczucie budzić o świcie przez takie wycie. Kogut jest budzikiem, ze snu zrywa krzykiem. Tak jest w każdej wsi, gdy o świcie ktoś śpi. Halina Herbszt

ZESTOPNIOWANI Schody każdy stopień impregnuje mnie na nowo Justyna Doroszczyk

DOŚĆ LEKCEWAŻENIA Ot znów płonne są życzenia Dziś w kwestii lekceważenia Władza własne ma problemy O czym dobrze wszyscy wiemy Dziś marsz gwieździsty cóż to da To już natenczas nie jest gra Wszak nikt tutaj nie przesadza Sobą się zajmuje władza Od dwudziestu lat czas płynie I już wszystko jest w ruinie Drodzy ludzie pieniądze skąd Weźmie biedny ten nasz rząd Po to „palmę” postawili By się ludzie nie dziwili Więc tu „palma” nam odbija Dzień za dniem bez sensu mija No a inne nowe dane Wszystko reszta już sprzedane Taka to jest nasza bieda Że już nic się sprzedać nie da Drogi panie Piotrze Duda Nikt nie wierzy przecież w cuda Jakie zaś porozumienie Praca w Polsce to marzenie Pracy nie ma i nie będzie Bieda że aż piszczy wszędzie Wszystko w Polsce jest w ruinie Bajki śnią się tylko w kinie Miły panie Janie Guz My to nie gospodarczy tuz Propaganda i bajery I kto z rządu jest dziś szczery Może choć wie już pan Chwałka Że to rządu wciąż przechwałka Gorzej jak za socjalizmu Troszkę więcej realizmu Że jest źle to nie przesada Moja tutaj mądra rada Więc na wszystkie ludu troski Takie mam tu oto wnioski Wszyscy razem i pospołu Siądźmy razem znów do stołu I ustalmy między nami Że zmieniamy się miejscami Niech rządzący popracują W noclegowni zanocują Niech doświadczą biedy krocie Niech poczują bezrobocie I wspomnijmy jak przed laty Że są stare postulaty O co ludziom zaś chodziło Aby lepiej tutaj było Aby Polska Polską była Bo legenda się skończyła Co głosili ważni Oni O Irlandii i Japonii Piękne słowa to dziś bzdury Dawno już runęły mury I runęły już nadzieje I rozpaczy wiatr dziś wieje Skoro w rządzie nie pojmują Czemu tłumy protestują Wysłać rząd na bezrobocie I jest sprawa po kłopocie Jak jest dobrze niech zobaczą Czemu ludzie w Polsce płaczą W kraju ludzie dziś głodują Czego w rządzie nie pojmują Nie pojmują lub nie wiedzą Problem tyka ich za miedzą Jak żyją na Białorusi Lub co NATO zrobić musi Brak nadziei i perspektyw Taki to ludzki obiektyw Żaden sen się już nie ziści Skoro rządzą egoiści POSTSCRIPTUM Jakie może być postscriptum Skoro takie mamy dictum Dziś już nie ma nic z radości I empatii I miłości EPILOG Dzisiaj wszyscy wyliczeni Proste chamy i uczeni Bieda będzie no i kwita Dalszy ciąg „Wolny najmita” Mieczysław Góra