Nie no, nie opowiadajcie mi bzdur, że nie macie swojego święta. Że jesteście pokrzywdzeni, dyskryminowani i takie tam dyrdymały. Nawet stworzyliście sobie dzień chłopaka lub dzień mężczyzny. Jak kto woli. Ale największe Wasze Święto obchodzicie co cztery lata. Jeśli nie wiecie o czym mówię, to mała podpowiedź. W tym roku Wasze Święto zaczęło się 11 czerwca, a skończyło się 11 lipca. Trwało równy miesiąc. Nie wiedząc dlaczego nazywa się ono MUNDIALEM. Nazwa ni w gruszkę, ni w pietruszkę. Mogliście nazwać to inaczej np.: kanapabeer lub niezasłaniajkurwa. Naprawdę z całego serca zazdroszczę Wam takiego święta. Na dwa tygodnie wcześniej komunikujecie, że za niedługo rozpoczyna się Święto. Jakbyście chcieli nam powiedzieć – przyszykuj się. W związku z tym musimy zrobić dodatkowe miejsce w lodówce na niezbędny do życia żółty płyn. Oczywiście zaklepujecie na miesiąc telewizor. Budzą we mnie respekt Wasze umiejętności organizacyjne, jeszcze do niedawna tak ułomne. Leżąc na kanapie z pilotem w ręku i piwem koło kanapy /oczywiście w samych majtkach/, czujecie się jak w ekskluzywnym hotelu SPA. Wraz z pierwszym gwizdkiem Wasze umiejętności piłkarskie przewyższają kunszt Davida Villi, Thomasa Mueller’a czy Andresa Iniesty. W dodatku jesteście świetnymi sędziami o sokolim wzroku i ciętym języku.