Nie sposób, Szanowni Czytelnicy pism nie tylko branżowych, myśliwskich, łowieckich, dotyczących leśnictwa i przyrodniczych, uciec od porównań „Domek myśliwski, leśniczówka, chata gajowego”… Tym bardziej że przecież powiedział to Janusz Bieniek – Prezes Koła Łowieckiego Kaczor – Kwiedzina, nazywana lokalnie Kwidą, ma bogatą historycznie przeszłość i, co ogromnie ważne, znajduje się w środku Mazur, miejscu tak ukochanym, wspominanym i opiewanym w sztuce malarskiej, rzeźbiarskiej i literaturze. Wszyscy interesujący się tą krainą pamiętają zapewne, jak pisze o niej Ernst Wiechert, urodzony pod Mrągowem, we wznowionej niedawno po polsku autobiograficznej powieści „Moje życie, moje czasy”, wspominając chociażby ojca gajowego. Albo jak pięknie oddaje poetycko Mazury Kurt Obitz, pochodzący spod Węgorzewa. Stąd bardzo blisko do innego spojrzenia na tradycję, nawet fakt użycia określenia domek myśliwski. Konotacje wschodniopruskie, pewna łowiecka subtelność, jakaś szlachetność w stosunku do lasu z jego mieszkańcami, kultura myśliwska, godność zachowania, estetyka mundurów galowych, sygnał myśliwskiego rogu (o proszę! i mamy muzyczną wycieczkę do osiemnastowiecznej Austrii za sprawą mozartowskiej serenady na cztery rogi myśliwskie, tudzież haydnowskich symfonii Z sygnałem na rogu, na stanowisku i Polowanie).

Gdzieś między obu mniejszymi miastami powiatowymi, tuż przy Kętrzynie, skąd można bez wysiłku dojechać rowerem (obecnie niestety tylko asfaltem), upatrzyło sobie swoiste centrum edukacyjno-ekologiczne Koło Łowieckie Kaczor, dotychczas tułające się po prywatnych mieszkaniach. Stąd, z Kwiedziny, wyprawa rowerem sprawia już tylko przyjemność. Dróżkami leśnymi, zahaczając o Czerniki, można dojechać obok pałacu Ewy Braun do Wilczego Szańca, okolonego wyśmienitymi ścieżkami rowerowymi. Mając na uwadze, że na opisywanej uroczystości otwarcia 7 października 2017 roku Ośrodka Edukacji Ekologicznej, pośród znamienitych gości znajdował się również Starosta Kętrzyński Ryszard Niedziółka (a jakże, zapalony myśliwy!), nieunikniona jest dygresja w sprawie tras rowerowych mogących połączyć drogi asfaltowe z Kętrzyna w kierunku Gierłoży przez Czerniki i w kierunku Kwiedziny tworząc, czy raczej już łącząc, inicjatywy edukacyjno-ekologiczne Koła Łowieckiego Kaczor i Nadleśnictwa Srokowa.

Jeżeli samorząd terytorialny i państwowa jednostka organizacyjna muszą dokonać sporego wysiłku, żeby pokonać rozliczne problemy w uporządkowaniu kwestii prawnych, administracyjnych, finansowych w drodze do edukacyjnych i turystycznych celów, które wydobędą na krajowy, europejski i niewątpliwe międzynarodowy wierzch piękno Mazurów, to proszę sobie wyobrazić jaki ciężar musiało unieść koło łowieckie! Jakież musiały odbywać się burze mózgów w zarządzie Koła, niewątpliwie gdzieś tam pokątnie gaszono i prywatę, albo brak odwagi, wrzało zapewne w kuluarach, dwoił się i troił Skarbnik Koła – Władysław Krawiec, gdy decyzje prawie zapadły, acz sfinansowanie inwestycji było jeszcze mgliste, w powijakach.

Budowa, czy może raczej rozbudowa, trwała jedynie pół roku! Nie oddaje to jednak przygotowań do niej, które wiązały się z szykowaniem dokumentacji, o czym żartobliwie październikowej soboty wspominał Prezes Janusz Bieniek jako gimnastykowanie się z papierami. Inwestycja została zrealizowana w ramach programu Zielona Klasa. I jest pierwszą oddaną do użytku w kraju. Jej koszt nie mógł być w całości poniesiony przez Koło Łowieckie. Pożyczek, których trzydzieści procent może zostać umorzone, udzielił Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie po weryfikacji przedsięwzięcia w kwietniu tego roku. Duża część kwoty budowy, wyposażenia i wszelkich organizacji poniosło Koło, trzymając się, wydającego się trudnym na początku, planu.

Tuż po 14.00 w sobotę 7 października Przewodnicząca Komisji Tradycji Łowieckich MORŁ – Dorota Michalak dała sygnał trąbką myśliwską. Podniesiony i wprowadzony zostaje sztandar Koła. Sygnalistka jeszcze parokrotnie zagrała, zielone mundury kilkakrotnie prostowały się dumnie, błyszczały nie tylko brązowe galowe trzewiki, ale i kościane guziki w kamizelkach i marynarkach. Prezes Janusz Bieniek witał ze wzruszeniem zaproszonych gości: Adama Krzyśkowa – Prezesa Zarządu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Tadeusza Ratyńskiego – Pierwszego Zastępcę Prezesa WFOŚiGW, Dariusza Cichego – Członka Mazurskiej Okręgowej Rady Łowieckiej, Dorotę Michalak, Dariusza Zalewskiego – Przewodniczącego Zarządu Okręgowego PZŁ w Olsztynie (Łowczego Okręgowego), Zbigniewa Korejwę – Członka Zarządu Okręgowego PZŁ w Olsztynie (Redaktora Naczelnego Myśliwca Warmińsko-Mazurskiego), Stanisława Szumkowskiego – Łowczego Rejonowego, Adama Zajka – Prezesa Koła Łowieckiego Wiewiórka w Korszach, Janusza Kwaśniewskiego – Prezesa Koła Łowieckiego Szarak w Kętrzynie, Iwanę Spodyniuk – Dyrektorkę Szkoły Podstawowej w Windzie, Wiesława Mierzejewskiego – właściciela Firmy Inter – Widex w Mrągowie, sąsiadów z Kwiedziny – Państwa Łabanowskich i Ciunowiczów, Bogusławę i Emila Jungów – właścicieli gospodarstwa agroturystycznego Masuren Jägerhof w Wilczynach, oraz członków Koła z osobami towarzyszącymi.