W 1633 roku Myszkowscy sprzedali swoją siedzibę rodową Korycińskim i przenieśli się do wygodniejszej rezydencji. Kolejnymi właścicielami byli Męcińscy. To oni starali się odbudować warownię po najeździe Szwedów, co miało miejsce w 1655 roku. Zamek był jeszcze zamieszkany do 1787 roku. W połowie XIX wieku dokonano inwentaryzacji polskich zabytków, stąd wiemy iż budowla w tym czasie nie miała dachu. W kolejnych latach rozbierano mury obwodowe by budować drogę przy zamku. W 1937 roku ściana południowo-zachodnia wieży mieszkalnej uległa zawaleniu i pewnie byłoby jeszcze gorzej, gdyby nie konserwacja zabytku przeprowadzona w 1961 roku.

W odległości około 1,5 km od zamku Mirów, na tym samym grzbiecie skalnym, znajduje się drugi, bliźniaczy zamek Bobolice. Oba obiekty łączy ciekawa krajobrazowo ścieżka. Biegnie ona wśród wapiennych skałek porośniętych jałowcami. Co jakiś czas oglądamy oba zamki jeden przed sobą, a drugi za sobą. Zamki łączy nie tylko ta przyjemna spacerowa ścieżka, ale również ciekawa legenda. Grody Bobolice i Mirów należały podobno do dwóch braci, niezwykle do siebie podobnych. Obaj posiadali wielkie skarby, które gromadzili w tajemniczych podziemiach łączących oba zamki. Skarbów strzegła czarownica. I wszystko układało się wspaniale aż do czasu, gdy Pan z Bobolic przywiózł z wyprawy wojennej piękną białogłowę. Zakochał się w niej brat z Mirowa. Zazdrosny Pan Bobolic posądzając brankę o romans wtrącił ją do lochów i przekazał pod straż czarownicy. Jednak gdy tylko wybijała północ, czarownica odlatywała na sabat na Łysą Górę. Wtedy Pan z Mirowa schodził do lochów by spotkać się z ukochaną. Na straży pozostał jednak inny zły duch pod postacią czarnego psa. Gdy tylko pies zawarczał w lochu zjawił się Pan z Bobolic. Ujrzawszy kochanków razem natychmiast zabił swego brata. Potem miał wyrzuty sumienia, szukał zapomnienia w alkoholu, aż pewnej nocy umarł rażony piorunem. Księżniczka pozostała w podziemiach. Legenda mówi, iż jest tam do dziś, a gdy tylko czarownica odlatuje na sabat pojawia się jako biała zjawa na kamiennym balkonie zamkowej wieży Bobolic i tęsknie patrzy w kierunku pobliskiego Mirowa...

W każdej legendzie jest nieco prawdy, tak więc w XIX wieku na zamku w Bobolicach znaleziono w lochach okrągłej baszty zamkowej ogromny skarb. Okoliczni mieszkańcy twierdzą jednak, że nie wszystkie skarby zostały jeszcze znalezione i że dalej nie odnaleziono korytarza łączącego oba zamki. Czy owe lochy istnieją... jest takie prawdopodobieństwo, gdyż wapienne skały zawierają cały labirynt jaskiń.