ISSN: 1689-6688
poniedziałek, 23 maja 2011
ISSN: 1689-6688
poniedziałek, 23 maja 2011
Leasing od wielu lat stanowi w rozwiniętych państwach o gospodarce rynkowej powszechnie stosowaną metodę finansowania i urzeczowionego kredytowania inwestycji. Metoda ta umożliwia inwestorom dostęp do dóbr inwestycyjnych bez konieczności angażowania dużych środków na ich zakup. W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie leasingiem także w Polsce. Przyczyniły się do tego wprowadzone mechanizmy gospodarki rynkowej oraz przebudowa jej struktury własnościowej. Z roku na rok leasing zyskuje na popularności. Stanowi również dobre narzędzie dla rozwoju firm, nie tylko tych już długo funkcjonujących na rynku, ale i młodych, które ze względu na krótkie działanie nie mają jeszcze tzw. historii kredytowej.
Leasing to forma finansowania inwestycji, polegająca na oddaniu przez jedną ze stron - finansującego (leasingodawcę), drugiej - korzystającemu (leasingobiorcy) rzeczy do odpłatnego korzystania.
Leasingobiorcą może zostać każdy podmiot gospodarczy, który realizuje określone przedsięwzięcie i jednocześnie nie dysponuje odpowiednim kapitałem.
Leasingodawcą natomiast może być organizacja, która dysponuje odpowiednimi możliwościami technicznymi oraz finansowymi, które pozwolą na świadczenie usług leasingowych. Każda stabilna firma o odpowiednim majątku może więc być finansującym. Na rynku dominują jednak specjalistyczne firmy leasingowe, które mają dostęp do „banku ofert” innych firm, posiadają odpowiedni majątek produkcyjny i skłonne są go „wypożyczyć” na zasadach porozumienia leasingowego.
Przedmiotem transakcji mogą być dobra ruchome nowe, jak i używane (na przykład środki transportu, urządzenia) oraz nieruchomości (na przykład lokal, działka).
Wyróżnia się dwa rodzaje leasingu: operacyjny oraz finansowy. W przypadku tego pierwszego dobro inwestycyjne nie widnieje w ewidencji środków trwałych leasingobiorcy, gdyż przedmiot amortyzowany jest przez finansującego, a nie użytkownika. Rata leasingowa (tak jak i wpłata początkowa - czynsz inicjalny, opłaty manipulacyjne, prowizje, koszty użytkowania dobra) zwiększa koszty uzyskania przychodów. Czas trwania leasingu przedmiotu jest krótszy od okresu jego gospodarczej używalności i generalnie trwa od 2 do 5 lat. Suma opłat jest najczęściej znacznie niższa od wartości rzeczy. Zaletą umowy leasingowej w przypadku leasingu operacyjnego jest możliwość wypowiedzenia umowy przez strony przed upływem terminu z zaznaczeniem, iż często występuje minimalny okres, po którym jest to dostępne. Wraz z końcem umowy leasingu istnieje możliwość przeniesienia własności na korzystającego po cenie określonej przez strony.
Leasing finansowy polega natomiast na wpisaniu rzeczy do ewidencji środków trwałych korzystającego. Leasingobiorca korzysta z określonego dobra inwestycyjnego przez czas zbliżony do okresu jego gospodarczej używalności. Przedmiot leasingu jest amortyzowany przez korzystającego. W koszt uzyskania przychodu wpisać można odpisy amortyzacyjne, odsetki z raty leasingowej oraz koszty użytkowania przedmiotu. Ryzyko utrzymania i ubezpieczenia danego przedmiotu leży po stronie użytkownika. Zazwyczaj umowy tej nie da się wypowiedzieć przed czasem, na który została zawarta. Po jej upływie własność dobra może zostać przeniesiona na użytkownika po cenie określonej przez strony.
Leasingodawcą może być zarówno producent rzeczy, jak i firma finansująca. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z leasingiem bezpośrednim, w którym występują dwie strony – właściciel rzeczy i jej użytkownik. W tym przypadku omija się pośrednika, któremu należałaby się prowizja. Jednakże nie zawsze istnieje możliwość zawarcia tej formy leasingu. Leasing bezpośredni to alternatywa kupna przedmiotów od producenta, z podkreśleniem faktu, że wytwórca zachowuje prawo własności dobra oddanego w leasing.
Jeśli finansującym jest firma leasingowa, w transakcji biorą udział trzy strony: producent rzeczy, korzystający i finansujący (pośrednik). Firma, specjalizująca się w tego typu transakcjach ma większa szansę uzyskania korzystnej ceny zakupu danej rzeczy. Funkcję takiego pośrednika pełnią często banki, firmy ubezpieczeniowe oraz fundusze specjalistyczne, traktujące leasing jako podstawową formę działalności. Jest to leasing pośredni.
Zalet leasingu jest wiele. Korzystający przede wszystkim uzyskuje możliwość sfinansowania kosztów inwestycji oraz szybszego rozwoju firmy. Często otrzymuje także usługi dodatkowe, związane na przykład z zakupem, ubezpieczeniem czy naprawą danego przedmiotu. Łatwość i prostota to także cechy pozytywne leasingu. Procedury nie są skomplikowane, możliwe jest elastyczne dopasowanie do indywidualnych potrzeb korzystającego (np. wysokość rat leasingowych). Ponadto leasing zmniejsza całkowite koszty inwestycji. Suma opłat leasingowych uiszczanych przez użytkownika może okazać się niższa od kosztów zakupu tego samego dobra. Ważne jest również to, iż uzyskanie leasingu nie ogranicza zdolności do zaciągania kredytu w innej formie, gdyż nie zwiększa ono współczynnika zadłużenia firmy. Także finansujący osiąga całą gamę zalet, począwszy od faktu, iż leasing stanowi podstawę działalności wielu instytucji poprzez korzyści podatkowe do zysków dodatkowych np. w postaci zwiększenia sumy opłat leasingowych płaconych przez korzystającego.
Jak wszystko, tak i leasing ma wady. Związane są przede wszystkim z niepewnością traktowania pewnych skutków prawnych i ekonomicznych w prawie. Niewątpliwą wadą dla leasingobiorcy jest wąski zakres uprawnień, jaki mu przysługują na wypadek zwłoki w wykonaniu zobowiązań przez leasingodawcę, którego natomiast uprawnienia w przypadku zwłoki korzystającego są stosunkowo szerokie (łącznie z prawem wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym). Kolejną negatywną stroną transakcji leasingowej dla korzystającego jest ryzyko cenowe i rzeczowe, zobowiązując się do uiszczania opłat również w przypadku, kiedy nie może korzystać z przedmiotu z powodu przypadkowej utraty lub uszkodzenia.
Podstawową różnicą pomiędzy leasingiem a kredytem jest fakt, iż umowa kredytowa mówi o określonej kwocie pieniędzy, z których ma korzystać kredytobiorca, natomiast w przypadku leasingu użytkownik korzystać będzie z dobra inwestycyjnego. Przeważnie wymagania przy leasingu są łagodniejsze niż przy staraniu się o kredyt. Także procedury leasingowe są znacznie prostsze i szybsze. Elastyczniejsze warunki umożliwiają przeniesienie praw i obowiązków na inny podmiot. Ponadto firma leasingowa może dokonać czynności dodatkowych, na przykład ubezpieczyć przedmiot leasingu. I co ważne, leasing ma wpływ na obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, kredyty umożliwiają zaliczenie do kosztów jedynie odsetek.
Decyzję o wyborze – leasing czy kredyt – należy podjąć samodzielnie, porównując efektywność obu form finansowania. Należy zwrócić uwagę na cel inwestycji, strukturę oferty (wkład własny, długość trwania leasingu), wymagania dotyczące zabezpieczeń, cenę finansowania, sytuację firmy, a także możliwość wykorzystania korzyści podatkowych.
Najpierw osoba, chcąca wziąć dany przedmiot w leasing uzgadnia u producenta jego cenę oraz warunki płatności. Musi także odebrać fakturę proforma ze specyfikacją przedmiotu oraz jego ceną. Następnie fakturę tę wraz z innymi niezbędnymi, wymaganymi dokumentami dostarcza firmie leasingowej, w której wypełnia wniosek leasingowy. Specjalistyczna jednostka, zajmująca się leasingiem rozpatruje wniosek i jeśli się zgadza na udzielenie leasingu, strony ustalają warunki umowy, do których należy zadecydowanie o opłacie wstępnej, walucie finansowania, czasie trwania leasingu, wysokości rat leasingowych oraz częstotliwości płatności i zabezpieczenia dodatkowego. Kiedy podmioty dojdą do porozumienia finansujący przygotowuje umowę leasingową, którą osobą zainteresowana leasingiem musi podpisać. Leasingodawca płaci za przedmiot, który odbiera leasingobiorca.
Zabezpieczeniem wyspecjalizowanych w leasingu firm jest dobro inwestycyjne oraz czynsz początkowy, którego wysokość to około 30% wartości przedmiotu oddawanego w leasing.
Decydując się na leasing należy sprawdzić dostępne oferty, porównując je. Warto zwrócić uwagę na różnice wielkości wpłaty początkowej, wartości wykupu, ilości rat, marżę firmy leasingowej, opłaty za opóźnienia w płatnościach, opłaty dodatkowe, opłaty manipulacyjne. Oczywiście należy także wziąć pod uwagę fakt, że rodzaj dobra, jego rok produkcji także ma wpływ na poszczególne poziomy cen. Ważne jest także, by firma miała doświadczenie na rynku, była stabilna kapitałowo i wiarygodna. Bowiem upadłość leasingodawcy oznacza dla leasingobiorcy stratę rzeczy.
Źródła:
msp.money.pl/leasing/podstawy_leasingu/zanim/
www.leasingobiorca.pl/jaka-oferte-wybrac.html
Finanse osobiste:
Kapitał wysokiego ryzykaKredyt – na co zwrócić uwagęLokata czy konto oszczędnościowe?LeasingFranczyza (franchising)Winne inwestycjeŚwiadome inwestycje, czyli akcjonariat obywatelskiJak inwestować? – analiza techniczna (japońskie świece)Jak inwestować? – analiza fundamentalnaZmiany w kredytach konsumpcyjnychRating, czyli ocena wiarygodności i wypłacalnościMerchandising, czyli sztuka manipulowania klientemZłota inwestycjaInwestycja w znaczki