Wydała również cztery tomy prozy. W latach osiemdziesiątych podupadła mocno na zdrowiu, do wieloletnich dolegliwości doszły nowe na tle zaburzeń tarczycy (choroba Gravesa). Zmarła w 1894 roku, w wieku 64 lat, na raka piersi.

Brat poetki, William Michael, wydał po jej śmierci zbiór pt. „The Poetical Works of Christina Georgina Rossetti. With Memoir and Notes & Comments” (1904), w którym znalazło się wiele wierszy wczesniej niepublikowanych. Jednak pełny zbiór jej wierszy pt. „Complete Poems” ukazał się dopiero w 1979 roku i został wznowiony po siedmiu latach pt. „Complete Poems of Christina Rossetti: A Variorum Edition” (1986). Pomimo dużego i w pełni zasłużonego uznania na świecie, wiersze Christiny Rossetti są w Polsce prawie nieznane. W miarę dostępne, również w internecie, są tylko dwa przekłady autorstwa Stanisława Barańczaka, wiersze: „Gdy umrę, mój najdroższy” i „Pierwszy dzień”. Moje przekłady ukazują się po raz pierwszy.

Ryszard Mierzejewski

Wyśniona kraina Gdzie rzeki płaczą bez słońca promieni W ich falach bezmiernej głębokości Ona w zaczarowanym śnie śpi: Nie buźcie jej. Prowadzona przez gwiazdę samotną, Przebyła drogę bardzo daleką, Aby szukać, gdzie cienie są I jest przyjemniej. Opuściła różowe niebo poranka, Zostawiła kukurydziane pola Dla zimnego samotnego zachodu słońca I źródeł wody. Przez sen, co jak woal przysłania Blade niebo, na które spogląda, Słyszy jak słowik w oddali śpiewa Bardzo smutny. Odpoczynek, odpoczynek, odpoczynek zasłużony Nad jej czołem i piersiami rozłożony, A jej wzrok ku zachodowi zwrócony, Kraina w purpurowych barwach. A ona nie widzi ziarna, Które na wzgórzach i równinach dojrzewa, Nie może też czuć, kiedy deszcz pada Na jej rękach. Odpoczynek, odpoczynek na wieki, Po omszałe brzegi, Odpoczynek, odpoczynek w serca głębi Po czas odmierzony. Sen, co nie boli i z którego się nie obudzi, Noc, której żaden poranek nie stłumi, Dla tej radości, która ogłosi Jej spokój zasłużony.tłum. Ryszard Mierzejewski

Urodziny Moje serce jest jak śpiew ptaka, Z gniazda leżącego w wodnym nurcie. Moje serce jest jak jabłoń, która ugina Pod ciężarem owoców swoje gałęzie. Moje serce jest jak tarcza tęczy, Jak wiosła na spokojnym oceanie. Moje serce najwięszką radość wieńczy, Ponieważ moja miłość idzie do mnie. Podnieś mi i połóż u stóp jedwabiu kolumny, Ustaw je w popielato-purpurowych odcieniach, Wytnij w nich różne gołębie i granaty, A także pawie o ich różnorakich oczach. Użyj do ich wykonania złote i srebrne grona Oraz posrebrzane kwiaty i liście, Ponieważ to urodziny mojego życia Przychodzą, moja miłość idzie do mnie.tłum. Ryszard Mierzejewski

Pamiętaj Pamiętaj o mnie, kiedy już stąd odejdę I pójdę wprost daleko do cichej ziemi. A ty nie będziesz mógł trzymał mej dłoni, Ani ja na moment już się nie odwrócę. Pamiętaj o mnie, każdego dnia choć chwilę, Mów o naszej przyszłości, planować umiesz, Tylko pamiętaj o mnie, bo ty to rozumiesz, Że może być za późno na radę lub modlitwę. Jednak, gdybyś mnie na jakiś czas zapomniał I potem przypomniał, nie bądź zmartwiony, Że mroczny rozkład został odroczony, A ślad po myślach, które kiedyś moimi były Lepiej abyś zapomniał i tylko się uśmiechał, Że mógłbyś pamiętać i być smutny.tłum. Ryszard Mierzejewski

Echo Przyjdź do mnie w ciszy nocy, Przyjdź w mówiącej ciszy snu, Przyjdź, gdy twoje miękkie policzki i oczy Są tak jasne jak światło słońca w strumieniu. Wracaj ze łzami w swój świat, O, pamięci, nadziejo, miłości z dawnych lat. O, śnie słodki, zbyt słodki, zbyt gorzko-słodki Czyje czuwanie w raju powinno być, Gdzie czekają i spotykają się dusze pełne miłości, A gdzie spragnione oczy mogą za sobą tęsknić I patrzeć na te powolne drzwi, co się otwierają Dla nich, ale nikogo więcej już nie przepuszczają. Jednak przyjdź w snach, abym ponownie ożyła Moje prawdziwe życie jest od śmierci zimne, Wracaj do mnie w snach, abym dać mogła Mój puls tobie i mój oddech tobie: Mów powoli, pochyl się duchowi memu, Jak dawno temu, moja miłość, jak dawno temu.tłum. Ryszard Mierzejewski

Inna wiosna Jeśli mogłabym zobaczyć inną wiosnę, Nie sadziłabym letnich kwiatów i nie czekała: Chciałabym mieć krokusy, od zaraz I bezlistne różowe wilcze łyka. Zmarznięte kropelki na śniegu, jeszcze lepsze Moje fiołki, te białe i błękitne, Listki pierwiosnków, cokolwiek, wszystko By mogło zakwitnąć od zaraz, nie za późno. Jeśli mogłabym zobaczyć inną wiosnę, Słuchałabym, jak śpiewają za dnia ptaki, Jak się łączą w pary i budują gniazda. Nie czekając na samotne słowiki, Słuchałabym, co mówią całe stada, Owce i jagnięta jak śnieg białe. Odkryłabym muzykę w gradobiciu I we wszystkich podmuchach wiatru. Jeśli mogłabym zobaczyć inną wiosnę, Uszczypliwy komentarz o mojej przeszłości, Że ona cała jest tylko rezultatem „jeśli”. Jeśli mogłabym zobaczyć inną wiosnę, Śmiałabym się dzisiaj, bo dzisiaj to chwila, Na nic bym nie czekała: Używałabym dzisiaj jak mogę, chwilo, trwaj, Bądź radosna dzisiaj i śpiewaj.tłum. Ryszard Mierzejewski

Trzy pory roku Puchar nadziei! powiedziała, Tuż przed wiosną zakwitły kwiaty stare, Karmazynowe wina były słabe i zimne, W jej ustach czerwień bogatsza. Puchar miłości! Jaki niski, Jakie miękkie słowa i wszystko, gdy Jej rumieniec wzbudzał uśmiechy, Jak lato, co zastąpiło śniegi. Puchar wspomnienia! Puchar, który należy opróżniać samotnie, Kiedy jesienne wiatry żalą się w górze Wzdłuż jałowego morza. Nadzieja, wspomnienie, miłość, Nadzieja na piękny poranek i na dzień miłości, Wspomnienie wieczornej szarości I ta gołębia samotność.tłum. Ryszard Mierzejewski

Pieśń [Och, róże...] Och, róże do strumienia młodości I wawrzyn dla rozkwitu pełnego, Ale zerwij mi gałązkę bluszczu, Nim starość dosięgnie wieku mego. Och, fiołki do mogiły młodości I laur dla tych, co już ich śmierć zabrała. Daj mi zwiędłych liści, które uzbierałam Nim starość nadeszła.tłum. Ryszard Mierzejewski

Pieśń [Dwa gołębie...] Dwa gołębie na tej samej gałęzi, Dwie lilie na jedej łodydze wiszą, Dwa motyle na jednym kwiatku, Och, szczęśliwi ci, którzy to widzą. Którzy patrzą na ich życie w parach, W różowym letnim blasku mgły Którzy patrzą na ich życie w parach I nigdy nie oddają swych myśli nocy.tłum. Ryszard Mierzejewski

Pieśń [Kiedy umrę...] Kiedy umrę, mój najdroższy, Nie śpiewaj dla mnie pieśni smutnych. Nie sadź róż przy mojej głowie, Ani cienistych drzew cyprysowych. Bądź zieloną trawą nade mną, Wilgotną od deszczu i rosy kropli I z własnej woli pamiętaj, I zapomnij z własnej woli. Nie będę czuła cienia, Nie będę czuła deszczu, Nie będę słowika słyszała. Ty śpiewaj wciąż, jakby w bólu I śnij po zachodzie słońca, Że nie wstanie, ani nie zajdzie. A ja, szczęśliwie, będę pamiętała I będę zapominała, szczęśliwie.tłum. Ryszard Mierzejewski

Pierwszy dzień wiosny Zastanawiam się, jeśli soki w roślinach wciąż płyną, Jeśli ptaki zimowe o partnerach wciąż marzą, Jeśli zmarznięte przebiśniegi czują promienie słońca, A rozpalone krokusy płoną, jeden po drugim, bez końca: Śpiewaj, droździe wędrowny, śpiewaj, ptaku radosny, A ja wciąż mam wątpliwości dotyczące wiosny. Zastanawiam się, czy w tym roku wiosenny czas Przyniesie inną wiosnę, drogą i zagubioną dla nas. Jeśli poza wiosną znajdą się nasze serca i dusze, Albo samotny świat śpiewać i kwitnąć będzie: Śpiewaj, moja nadziejo, śpiewaj mi, Słodkie nuty, nadziejo, słodkie nuty ku pamięci. Wkrótce pewnie soki będą szybsze lub wolniejsze, Najbardziej ospały ptak do partnera ćwierkać zacznie, A wiosna znów wstanie o świcie ciepła i kwitnąca, Czy na ten, czy na inny świat przychodząca: Śpiewaj, śpiewaj głosie wiosny, Ja też kwitnę i cieszę się, i wydaję głos radosnytłum. Ryszard Mierzejewski

Pozwól mi odejść Kiedy doszałam już do końca drogi I słońce zaszło dla mnie, Nie chcę żadnych obrządków w mroku. Dlaczego opłakiwać wolną duszę? Tęsknij za mną trochę, ale nie za długo. Nie chcę twojej głowy na kolanach mieć. Pamiętaj, o miłości, którą dzieliliśmy. Tęsknij za mną, ale pozwól mi odejść. Tę podróż wszyscy musimy podjąć I każdy musi iść samemu. To jest część planu naszego Pana I krokiem na drodze do domu. Kiedy czujesz się samotny i boli cię serce, Możesz do naszych przyjaciół iść. Śmiej się ze wszystkiego, co robiliśmy, Tęsknij za mną, ale pozwól mi odejść.tłum. Ryszard Mierzejewski

Wiosenny spokój Odejścia były, ale zimą, Przyjścia były, ale wiosną. Chciałabym ukryć się tam, Gdzie ptaki śpiewają. Gdzie w zaroślach głogu Koncertują drozdy, A rudzik wyśpiewuje, Okupując ostrokrzewy. Pełne świeżego zapachu Kiełkujące gałęzie, W chłodnym zielonym domu, Tworzą wyoskie sklepienie. Pełne świeżego zapachu Powietrza szepty, Łagodnie przypominają: Żadnych sideł nie zastawiamy. Tutaj mieszka się bezpiecznie Z czystym wody strumieniem, Tutaj mieszka się samotnie Z omszałym kamieniem. Tutaj słońce przebija się Z cienia największego, Tutaj echo słychać Z morza dalekiego, Chociaż bardzo odległego.tłum. Ryszard Mierzejewski

Pewnego dnia Powiem ci, kiedy się spotkali: W przejrzystych dniach wiosny, Kiedy stare gałęzie dopiero pączkowały, A konary dębu wciąż zimowo wyglądały, Ale pierwiosnki i prążkowane fiołki Z omszałych torfowisk już wyrastały, Spotkania ptaków łączyły szybko śpiewy I do budowy gniazd zachęcały. Powiem ci, kiedy się rozstali: Kiedy obfite snopy jesieni brązowiały, Wtedy z ciężkim sercem od siebie odeszli, A radosne promienie słońca świeciły Tak samo duże, jakie wcześniej były, Tylko ich głowy zgubiły korony I tylko dla nich te przeszłe dni Nigdy więcej powrócić nie mogły. Kiedy się spotkają? Powiedzieć nie mogę, Rzeczywiście, kiedy się spotkają ponownie, Z wyjątkiem pewnego dnia w raju, Dla nich, co czekają, jedno czeka w bólu I leży poza morzem śmiertelnej miłości, Wczoraj i dzisiaj, na zawsze. Anioły będą ich pytać: „Czy to dobrze?” A oni odpowiadać: „Tak, w zupełności.”.tłum. Ryszard Mierzejewski

Kochaj mnie – kocham cię Kochaj mnie - kocham cię, Kochaj mnie, moja dziecinko, Śpiewaj wysoko, śpiewaj nisko, Śpiewaj jak może być to. Ramiona matki unoszą cię, A jej wzrok krąży wokół ciebie. Śpiewaj wysoko, śpiewaj nisko, Kochaj mnie - kocham cię.tłum. Ryszard Mierzejewski

Kto widział wiatr? Ani ja, ani ty. Ale gdy liście drżą na drzewach, To wiatr przchodzi tędy. Kto widział wiatr? Ani ty, ani ja. Ale gdy drzewa pochylają swe głowy, To wiatr tutaj hula.tłum. Ryszard Mierzejewski

Domek z kart Jest mały i schludny, Potrząśnij stołem, To się rozpada bezludny. Poszukaj kart do flirtu, Jedna za drugą, Podnoś je, układaj, Aż się skończą: Potrząśnij stołem, Z radością!tłum. Ryszard Mierzejewski

Kołysanka, och, kołysanka! Kołysanka, och, kołysanka! Kwiaty się zamknęły, a jagnięta już śpią, Kołysanka, och, kołysanka! Gwiazdy wzeszły, promienie księżyca patrzą, Kołysanka, ach, kołysanka! Podczas, kiedy ptaki już milczą, (Kołysanka, och, kołysanka!) Śpij, moje dziecko, niech cię sny usypiają, Kołysanka, och, kołysanka!tłum. Ryszard Mierzejewski

On i ona Gdyby jedno z nas mogło pamiętać, A jedno z nas zapomniało, Chcę wiedzieć, co każde będzie robić - Ale kto mógłby mi powiedzieć to? Gdyby jedno z nas mogło pamiętać, A jedno z nas zapomniało, Obiecuję ci, że to zrobię - I zadowolona czekać na ciebie będę. Ale nie tak pewnie, jak to kiedyś było.tłum. Ryszard Mierzejewski

Monna Innominata Marzę o tobie, aby obudzić się: czy mogłabym tak Marzyć o tobie i nie obudzić się, i nie być we śnie, Kiedy mój drogi towarzysz już opuścił mnie, Jak skończone lato, lato, z którego odlatuje ptak. W szczęśliwych snach trzymam cię całego w nocy. Rumienię się znów, gdy ktoś blady mnie budzi, Jaśniejszy niż dzień, kiedy słońce zawsze świeci. W szczęśliwych snach twój uśmiech jest dniem nocy. A zatem, tylko we śnie jesteśmy tym jednym. A zatem, tylko we śnie dajemy i bierzemy Wiarę, która czyni bogactwo, aby je brać i dawać. Jeśli więc śpimy bardziej słodko, niż się budzimy, To z pewnością łatwiej, niż żyć, jest nam umierać, Choć nie jest to pod słońcem niczym nowym.tłum. Ryszard Mierzejewski

Miłość jest silna jak śmierć Nie szukałalm ciebie, nie znalazłam ciebie, Nie pragnęłam ciebie: Ale teraz zimne kłęby śmierci otaczają mnie, Popychające fale śmierci zdumiewają mnie, Przez twoje spojrzenie, przez twoje patrzenie Czy ujrzysz, jak pochłaniają mnie? Tak, szukałam ciebie, tak, znalazłam ciebie, Tak, pragnęłam ciebie, Tak, dawno temu miłosnymi wstęgami związałam ciebie: Teraz Nieśmiertelne Ramiona otaczają ciebie, Poprzez wiekuistą ciemność patrzę i widzę, I przytulam cię do siebie.tłum. Ryszard Mierzejewski