Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie jest imprezą, która na stałe wpisała się w kalendarz kulturalny miasta. Dzięki niemu, przez blisko ćwierć wieku, na krakowskim rynku festiwalowej publiczności mogły się zaprezentować setki grup teatralnych z całego świata. I na tym nie koniec, bo w tym roku festiwal odbędzie już po raz dwudziesty piąty!
Tematem przewodnim jubileuszowej Ulicy 25 będzie: Most Polska – Hiszpania, a wśród zaproszonych do Krakowa teatrów znajdą się między innymi trzy grupy z tego kraju. Zostanie również zrealizowany taneczny projekt polsko-hiszpański everybodyskin oraz muzyczno-teatralna koprodukcja Teatru KTO i chorwackiego Teatru Dr. Inat pt. Wizyta. Pojawić ma się również znany już z ubiegłego roku rosyjski zespół Mr Pejo’s Wandering Dolls.
W tym roku program imprezy prezentuje się nieco skromniej, ale pozostaje mi mieć nadzieję, że podobnie jak we wcześniejszych latach organizator, czyli krakowski Teatr KTO, stanie na wysokości zadania i mimo to ciekawych spektakli nie zabraknie. Wszystkich zainteresowanych zapraszam do Krakowa jak zwykle w drugi weekend lipca, co w tym roku przypadnie w dniach 5–8, czyli od czwartku do niedzieli. Oczywiście tradycyjnie na wszystkie spektakle wstęp jest wolny. Dla wszystkich tych, którzy jeszcze na festiwalu nie byli, kilka relacji z poprzednich lat. A dla tych, którzy postanowią się wybrać, szczegółowy plan imprezy. Polecam!
W dniach od 7 do 10 lipca 2011 roku już po raz dwudziesty czwarty na ulicach Krakowa gościł Festiwal Teatrów Ulicznych. W tym roku tematem przewodnim był „Wiatr od wschodu”, w związku z czym można było zauważyć odrobinę większą niż w...XXIV Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA24 (109 zdjęć)
Każdy kto w drugi weekend lipca przypadkiem, bądź też celowo, zbłądził do Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa, na pewno nie mógł narzekać na brak atrakcji. Od 8 do 11 lipca trwał tu XXIII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych na...XXIII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA23 (83 zdjęcia)
Lato w Krakowie aż pęka w szwach od różnego rodzaju imprez. Festiwal Kultury Żydowskiej Szalom, Letni Festiwal Jazzowy czy Festiwal Muzyki Tradycyjnej to tylko wierzchołek całej góry rozrywek, których weekendowi turyści mogą w Krakowie...XXII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA22 (73 zdjęcia)
Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych odbył się już po raz dwudziesty pierwszy, kontynuując w ten sposób tradycję wg której mieszkańcy miasta gromadzą się na rynku, aby podziwiać wędrownych artystów.XXI Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA21 (56 zdjęć)
16:00 „Pokój” – Teatr Snów (Polska) 21:00 „Dywidenda” – Teatr Fuzja (Polska) 22:00 „Planeta Lem” – Teatr Biuro Podróży (Polska) 23:00 „The Wolves” („Wilki”) – Deabru Beltzak (Hiszpania)
17:00 „Pinezkologia” – Teatr Pinezka (Polska) 18:00 „Maruczella” – Teatr Nikoli (Polska)
13:00 Projekt 'Warto wiedzieć, że …- Fundusze Europejskie wokół nas' A3Teatr (Polska) 17:00 „Zmysły-Baby” – A3Teatr (Polska) 22:00 „everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Polska) & Les Filles Föllen (Hiszpania) 22:40 „Sen Kustosza” – Teatr Akt (Polska)
18:00 „Banco para dos” („Ławka dla dwojga”) – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 19:00 „Decadence” (Dekadencja) – The Theatre Mr Pejo's Wandering Dolls (Rosja) 21:00 „Ulro” – Teatr Snów (Polska) 22:00 „The Wolves” („Wilki”) – Deabru Beltzak (Hiszpania)
13:00 Projekt 'Warto wiedzieć, że …- Fundusze Europejskie wokół nas' A3Teatr (Polska) 17:00 „Zmysły-Baby” – A3Teatr (Polska)
22:00 „everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Polska) & Les Filles Föllen (Hiszpania)
18:00 „Banco para dos” („Ławka dla dwojga”) – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania) 21:00 „Ballada o kwadracie” – Teatr Mariana Bednarka (Polska) 22:00 „Ślepcy” – Teatr KTO
22:00 „everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Polska) & Les Filles Föllen (Hiszpania)
15:00 „Kamchàtka” („Kamczatka”) – Kamchàtka (Hiszpania) 18:00 „Kamchàtka” („Kamczatka”) – Kamchàtka (Hiszpania) 19:00 „Cykliści” – Teatr Porywacze Ciał (Polska) 20:00 „Wizyta. Anno Domini 2012” – Teatr KTO (Polska) & Theatre Dr. Inat (Chorwacja) 21:00 „Ballada o Janie Wnęku” – Teatr Gry i Ludzie (Polska)
16:30 „Banco para dos” („Ławka dla dwojga”) – La Calabaza Danza-Teatro (Hiszpania)
22:00 „everybodyskin” – Teatr Tańca DF (Polska) & Les Filles Föllen (Hiszpania)
Scenariusz spektaklu powstał z inspiracji wydarzeniami, jakie miały miejsce w drugiej połowie XIX wieku w Galicyjskiej wsi Odporyszów. Tytułowy Jan Wnęk – cieśla, rzeźbiarz, konstruktor samouk, człowiek niepiśmienny, ale obdarzony niezwykłymi talentami, skonstruował rodzaj „lotni”, na której z powodzeniem wykonywał kilkukilometrowe loty ślizgowe. W roku 1869 doszło do wypadku w trakcie pokazu, obrażenia, jakie odniósł w nim nasz bohater, spowodowały jego rychłą śmierć. Mieszkańcy spalili lotnię, upatrując w niej przyczyny nieszczęścia. Po Janie Wnęku pozostało kilkaset rzeźb i legenda. A w oficjalnej historii lotnictwa tytuł pierwszego lotnika przypadł niemieckiemu inżynierowi Otto Lilienthalowi, który swe udane loty wykonywał blisko 25 lat po naszym rodaku.
Przedstawienie przypomina tę zapomnianą nieco, pełną niejasności i tajemnic historię. Twórców interesował fenomen jednostki przekraczającej własną kondycję. Jednostki, która wyrasta ponad społeczność i w jakimś sensie odmienia ją.
Spektakl w warstwie plastycznej odwołuje się do sztuki ludowej i malarstwa prymitywistów.
Czas trwania: 55 minut.
Banco para dos to wędrowny spektakl taneczny. Przedstawienie wykorzystuje istniejące uliczne otoczenie, co pozwala na wprowadzenie tańca zarówno do zabytkowych, historycznych przestrzeni, jak i do przedmieść i rzadko odwiedzanych miejsc.
Ławka dla dwojga wykorzystuje przede wszystkim język ciała i taniec. Każdy z tancerzy został wykształcony w innej tanecznej dyscyplinie. Kobieta łączy styl mild wild z tańcem klasycznym i współczesnym. Mężczyzna zaś hip-hop ze stylami funk i street. Tancerze dzielą i zamieniają pola swego działania, korzystając z okazji jakie stwarza ławka, która jest jedynym elementem scenografii.
Czas trwania: 15 minut.
Cykliści to najnowsza uliczna parada Teatru Porywacze Ciał na ludzi, rowery i muzykę. Barwny korowód szalonych weselników – niezwykłych rowerzystów. Rozkapryszona Panna Młoda, Pan Młody, który nie stroni od innych niewiast i wszelkiej zabawy, człowiek-orkiestra, szalony duchowny. Jest jeszcze Ciocia z Wysp Hawajskich, Brat pana młodego, śmieciarz i nicpoń, oraz Człowiek Prosto z Plaży, co chciał nad wodę, a trafił na ślub… Będzie wesoło, groteskowo, absurdalnie, kolorowo i głośno. A jak ktoś nie lubi ślubów, to ryż mu w oko i zaraz polubi...
Czas trwania: 60 minut.
Gra losowa 3D o wysokim poziomie ryzyka, przeznaczona dla osób dorosłych, gotowych na wszystko. Zmierz się z samym sobą – ZAGRAJ. ZASADY:
…z zasady nie obowiązują… liczy się szybkość, spryt, przedsiębiorczość, zdolność do poświęceń. Ciosy poniżej pasa dozwolone. IM WIĘCEJ WALKI, TYM WIĘCEJ ZYSKU. Pomoc konkurentowi surowo wzbroniona.
PRZEBIEG GRY: …zależy od ciebie – pierwszy rzut i START. Pozycja startowa WYBRANYCH graczy jest równa. Rzut kością ustala zasady – przechodzisz albo odpadasz. ZYSKUJESZ lub TRACISZ – wchodzisz albo nie. Reguły ustala BANK. W grze liczy się TYLKO spryt. Nie wygrywa TEN, który najlepiej przystosuje się do warunków planszy, tylko TEN, który je ZMIENI.
Dywidenda jest teatralną odpowiedzią na wstrząsający światem kryzys ekonomiczny. Kryzys, którego geneza tkwi w ekonomii wirtualnej, gdzie obraz świata zamknięty został w wykresach i wzorach matematycznych, giełdowych ekranach, a sposoby obrotu pieniądza bardziej przypominają zasady gry hazardowej niż biznesu. Tylko jakie są reguły? Kto je ustala? ...
Akcja Dywidendy toczy się na największej w Polsce grze planszowej. Podejrzane interesy światowych funduszy i korporacji, ludzkie ambicje i chciwość – to świat w którym bohaterom-graczom przyjdzie toczyć walkę o zwycięstwo.
Czas trwania: 45 minut.
Skóra – największy organ ludzkiego ciała; zdjęta i rozłożona zajęłaby powierzchnię niemal dwóch metrów kwadratowych; waży od dziesięciu do piętnastu kilogramów.
Ten wielofunkcyjny narząd o złożonej konstrukcji osłania organizm od zewnątrz, umożliwiając tym samym kontakt z otaczającym środowiskiem. Proces ten polega na przekazywaniu bodźców do ośrodkowego układu nerwowego poprzez wielorakie receptory. Jest to absolutnie niezbędny organ do prawidłowego funkcjonowania całego ustroju.
Przez swoją wrażliwość – skóra jest nieustannie wystawiona na zagrożenie. Zraniona – szybko się zrasta, ale jej zabliźnienia pozostawiają na powierzchni mapę ludzkiej egzystencji – inną dla każdej osoby, pokazującą niejako prywatną historię życia człowieka.
Skóra determinuje życie jednostki od dnia narodzin. Ta determinacja bardzo często powoduje chęć zmiany własnej skóry pozostającą w sprzeczności z osobistymi przekonaniami i pragnieniami lub wręcz odwrotnie – rodzi potrzebę gloryfikacji w przypadku pełnej akceptacji jej wyglądu. Zdarza się, że skóra kogoś innego wydaje się być o wiele lepszą powłoką cielesną od tej posiadanej. Wówczas próbuje być odrzucana niczym ramy ustanowionego systemu. Prowadzi to do poczucia wyobcowania i braku zrozumienia u innych.
Mechanizmy te przywodzą na myśl zagadnienia terytorialne. Człowiek zaczyna żyć w granicach skóry wraz z dniem narodzin, tak jak zaczyna żyć w granicach kraju lub kręgu kulturowego, w którym się rodzi. Procesy: asymilacji bądź odrzucenia – są następstwem przekonań, kwestii podejmowanych decyzji i osobistych wyborów.
Taka sama, a jednak różna, łącząca ludzi w podobnych doświadczeniach, ale w każdym przypadku dostarczająca indywidualnych odczuć, umożliwiająca kontakt z otoczeniem, ale niejednokrotnie utrudniająca wyrażenie przeświadczeń, obnażająca nasze wnętrze, ale i często będąca doskonałym kamuflażem – skóra nas wszystkich i każdego z osobna.
Celem wspólnego projektu jest wymiana artystycznych doświadczeń pomiędzy polskimi i hiszpańskimi tancerzami i popularyzacja współczesnego tańca jako uniwersalnego języka, który ułatwia komunikację pomiędzy różnymi kulturami.
Czas trwania: 30–40 minut.
Osiem osób z tylko jedną walizką i jedną pamiątką. Nieświadome reguł zachowania w mieście, tajników i stylu życia, wędrują i odkrywają miejsce swego działania tak, jakby właśnie tam przybyli z odległego lądu. Ich wielka pomysłowość i ciekawość powodują, że skrupulatnie wszystko badają, dziecinni w swoich krokach i ruchach. Wszystko jest tu nowe. Każda rzecz jest pretekstem do kolejnej zabawy. Powoli przemieszczają się, pokazując swoje emocje i z wielką siłą wciągając do wspólnych działań publiczność napotykaną na ich drodze.
Kamczatka to sen, sen pośród naszej rzeczywistości. Kamczatka generuje rozwój serii subtelnych gier, z jednej strony rzeczywistych, a z drugiej nieprzewidywalnych, które toczą się pomiędzy zespołem i publicznością. Ta publiczność to de facto obecni tu mieszkańcy miejsca akcji, którzy pytają: Skąd oni przyszli? Kim oni są?
Targana mieszanymi uczuciami publiczność będzie musiała podjąć decyzję: Otwarty umysł, czy życie w strachu? Tolerancja czy obojętność? Różnorodność czy jednorodność? Czy budować przyszłość z postaciami z Kamczatki, czy też odrzucić je? Kamczatka to przede wszystkim lustro; lustro naszych zachowań wobec Odmiennych, Zagranicznych, Obcych.
Czas trwania: 60–90 minut.
Momentami nostalgiczna, innym razem zabawna Maruczella łączy w sobie humor, niezwykłą stylistykę niemego kina i filmów Federico Felliniego. Przenosi widzów na stary dworzec kolejowy, gdzie dym dawno zapomnianych parowozów zaprasza w romantyczną podróż, pełną zalotów, flirtów i scen miłosnych. Łącząc pantomimę z taneczno-komicznymi scenami Maruczella bawi, a jednocześnie wzbudza ciepłą nostalgię za niepowtarzalnym klimatem czasów, które już nie powrócą.
Spektakl Maruczella zdobył I nagrodę publiczności i III nagrodę jury na Warszawskim Konkursie Teatrów Ogródkowych (2005) oraz specjalną nagrodę Gubernatora Odessy na Międzynarodowym Festiwalu „Komediada 2011” za wkład w rozwój teatru pantomimy i klownady.
Czas trwania: 40 minut.
Spektakl Pinezkologia łączy w sobie elementy magii teatru i cyrku. Jarmarczna clownada jest wybuchową mieszanką pantomimy, tańca, akrobacji, masek, marionetek, szczudeł, żonglerki i improwizacji z publicznością, czyli świetną zabawą dla widza w każdym wieku.
Przedstawienie porywa publiczność w świat bajki i radosnego dzieciństwa.
Czas trwania: 60 minut.
Daję cywilizacji narkozę, bo inaczej by siebie nie zniosła. Dlatego nie wolno jej budzić... Utrzymuję na skraju równowagi to, co beze mnie runęłoby w agonię powszechną. Jestem ostatnim Atlasem tego świata
. (Kongres futurologiczny – Stanisław Lem)
Planeta Lem to najnowszy spektakl plenerowy Teatru Biuro Podróży. Do powstania przedstawienia inspiracją stała się proza Stanisława Lema, jego wyjątkowa, pełna humoru i przenikliwa diagnoza współczesnego świata oraz refleksje na temat relacji między rozwojem technologii a ograniczeniami ludzkiego gatunku.
Samotny mieszkaniec niezwykłego pokoju – usytuowanego na pograniczu marzenia i rzeczywistości – czeka, śni, wspomina. Marząc o miłości, nie dostrzega tej, która troszczy się o niego, organizując jego życie.
Czas trwania: 45 minut.
Widzowie zaproszeni przez zabawnego Kustosza do jego Muzeum Wyobraźni stają się świadkami szczególnego aktu tworzenia. Artyści wyczarowują nie tylko wiele znanych i nieznanych dzieł malarstwa, ale pozwalają im ożyć i jeszcze raz opowiedzieć swe niezwykłe historie. Kolejno wyłaniające się przestrzenne obrazy ewoluują na oczach widzów, zaskakują, wzruszają, a czasem śmieszą. Przenoszą widzów w przeszłość i przyszłość, do rajskiego ogrodu i paryskich kafejek, na pole bitwy i arenę cyrkową.
W przewrotnej wyobraźni artysty wszystko jest możliwe, dlatego i tu rzeczywistości mieszają się i wzajemnie przenikają tak, aby w końcu stworzyć nowe, abstrakcyjne, niepowtarzalne dzieło.
Czas trwania: 60 minut.
Scenariusz plenerowego widowiska Ślepcy, inspirowany jest bestselerem portugalskiego noblisty José Saramago Miasto ślepców.
Coś co dzisiaj wydaje się fikcją, jutro może być rzeczywistością. W niewyjaśnionych okolicznościach ludzie tracą wzrok. Epidemia rozpowszechnia się tak szybko, że wszyscy stają się wobec niej bezradni, a wybuchająca panika wprowadza chaos w pozornie ułożonym świecie. Władze w pośpiechu izolują pierwszą grupę ślepych w nieczynnym szpitalu psychiatrycznym. Zamknięta społeczność zaczyna rządzić się własnymi prawami, które wyznaczają role ofiar i oprawców, poddanych i panów. I tylko jedna osoba wie, że nie wszyscy są ślepi...
Ślepcy to wstrząsające studium kondycji ludzkiej.
Ulro to miejsce wysoce rozwinięte, idealne, wymarzone. Można tu zdobywać wiedzę, tworzyć i śnić. Panuje tu porządek i dyscyplina. Jest nawet czas na rytuał. Wszystkie potrzeby są zaspokajane. Tutaj nie można być nieszczęśliwym. Nie wolno być nieszczęśliwym. Może tylko przybysz dostrzega tu zasadniczy brak.
„Ulro” jest terminem, a raczej symbolem, zapożyczonym od Wiliama Blake'a, oznaczającym smutną krainę, krainę duchowych cierpień, jakie znosi i musi znosić człowiek okaleczony.
Czas trwania: 45 minut.
Założeniem wspólnego, polsko-chorwackiego projektu teatralno-muzycznego jest próba uchwycenia różnic kulturowych, przyjrzenia się stereotypom istniejącym w mentalności Polaków i Chorwatów.
Miejsce przedstawienia to główne place w Puli (prezentacja podczas festiwalu PUF, 2 lipca 2012) i Krakowie (podczas ULICY 25 STREET ART, 8 lipca 2012), przestrzenie szczególnie atrakcyjne, bo do dialogu teatralnego angażują również widza „przypadkowego”, turystę, przechodnia.
Oczekiwanym rezultatem tego eksperymentu jest stworzenie wspólnego języka teatralnego, czytelnego dla chorwackiej i polskiej publiczności. Ta „czytelność” wynika również z pozawerbalnego charakteru przedstawienia.
Groteskowy styl kreowanych postaci i relacji ma zbudować dystans i dowcip. Podstawową metodą konstrukcji spektaklu jest improwizacja aktorów i muzyków.
Czas trwania: 30–40 minut.
Jak powiada legenda, 800 lat temu flecista ocalił miasto Hameln przed inwazją szczurów. A gdy niebezpieczeństwo minęło, ludzie zapomnieli o swoich wcześniejszych obawach i nie wywiązali się ze zobowiązań podjętych wobec flecisty, co spowodowało jego zemstę. Teraz, 800 lat później, historia powtarza się w bardzo podobnej formie. Tym razem dotyczy ona pianisty o mrocznej duszy, który przy pomocy swojej muzyki uwalnia miasto od inwazji wilków. I tak, jak poprzednio, gdy tylko problem zostaje rozwiązany, miasto zapomina o podjętych wobec niego zobowiązaniach. Rozgoryczony tym oszustwem pianista postanawia się zemścić i przywołać wilki do miasta, aby czyniły spustoszenie i doprowadziły je do ruiny...
Fascynująca historia flecisty-szczurołapa z Hameln odżywa w nowej wersji opracowanej przez teatr uliczny Deabru Beltzak i zatytułowanej „Wilki”. Spektakularne widowisko uliczne, w którym pojawiają się ogromne, skomplikowane lalki-marionetki, muzyka i zadziwiające efekty specjalne.
Czas trwania: 45 minut.
Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie:
XXI Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA21 (56 zdjęć)XXII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA22 (73 zdjęcia)XXIII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA23 (83 zdjęcia)XXIV Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA24 (109 zdjęć)Program Festiwalu Teatrów Ulicznych w Krakowie 2012XXV Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA25 (67 zdjęć)Program Festiwalu Teatrów Ulicznych w Krakowie 2013XXVI Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA26 (116 zdjęć)Program Festiwalu Teatrów Ulicznych w Krakowie 2014XXVII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA27 (80 zdjęć)Program Festiwalu Teatrów Ulicznych w Krakowie 2015XXVIII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA28 (100 zdjęć)Program Festiwalu Teatrów Ulicznych w Krakowie 2016XXIX Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA29 (83 zdjęcia)XXX Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Krakowie – ULICA30 (41 zdjęć)