Percepcja społeczna, czyli spostrzeganie, towarzyszy nam na każdym kroku. Obserwujemy ludzi, tworząc o nich wyobrażenia, wyciągając wnioski z tego co widzimy. Jedno spojrzenie na daną osobę tak porusza naszą wyobraźnię, że automatycznie możemy opisać jej charakter. Również z fotografii przedstawiającej ludzi potrafimy w kilka sekund stworzyć własny wizerunek danej osoby.

Same w sobie obrazy nie mówią nic. Jednakże możemy nadać im pewne interpretacje, co dostarczy nam informacji o „bohaterach” zdjęcia. Tak więc analizując postać z fotografii możemy podać jej cechy, ale czy będą one właściwe? Można mieć wątpliwości. Opieramy się bowiem tylko na tym, co widzimy. Dostrzegamy pewne cechy zewnętrzne, a odbierając je jako znaki wyczytujemy z nich cechy wewnętrzne. To wszystko wpływa na naszą interpretację, na to, jakimi cechami określimy osobę z fotografii.

Mówiąc o kulturowych przesłankach można odnieść się do teorii atrybucji. Określa ona sposób, w jaki ludzie wyjaśniają przyczyny swojego i innych zachowania. Obserwacja niewerbalnych zachowań, takich jak mimika twarzy, gesty, fizjonomia, postawa, które wyrażają emocje, stanowią podstawę naszych wyobrażeń o danej osobie. Przykładowo: kiedy zwężamy oczy, opuszczamy brwi i zaciskamy usta może to świadczyć o tym, iż jesteśmy źli, zawzięci, niemili, niekoleżeńscy.

Patrząc na mimikę twarzy możemy określić na przykład przyjazne nastawienie. Następnie uzupełniając lukę dodajemy kolejne cechy kojarzące się przyjacielskością – sympatyczność, koleżeńskość, zabawne usposobienie, towarzyskość, otwartość. Proces ten nazywa się ukrytą teorią osobowości.

Obserwatorzy mogą stworzyć swój własny obraz osoby ze zdjęcia tylko na jego podstawie, posługując się doświadczeniami indywidualnymi i kulturalnymi. Ponadto ważne znaczenie mają tu także stereotypy, czyli pewne konstrukcje myślowe zawierające uproszczony i często również emocjonalnie nacechowany obraz rzeczywistości, przyjęty przez jednostkę w wyniku własnych obserwacji, poglądów innych osób czy wzorców przekazywanych przez społeczeństwo. Często o kobietach, które mają blond włosy mówi się, że są mało inteligentne, rudowłose to natomiast kobiety fałszywe. O ludziach noszących okulary, kierując się stereotypami powiemy, że są inteligentni.

Także schematy, z których korzystamy, będą miały wpływ na nasze błędne wyobrażenia o analizowanych ludziach. Wydaje się nam, że jeśli widzimy uśmiechniętą osobę to jest ona osobą pozytywnie nastawioną do życia, radosną, ale czy ona naprawdę taka jest? Być może tak, ale istnieje jeszcze możliwość choćby taka, że śmieje się, bo właśnie wysłuchała dowcipu. A może akurat w chwili, gdy fotograf uchwycił obraz, była czymś zachwycona, a na co dzień jest osobą ponurą? Jeśli nie znamy kontekstu sytuacji nigdy nie będziemy mieć pewności, jaka jest dana osoba po obejrzeniu kilku jej zdjęć.