Pierwszego kwietnia, czyli w Prima Aprilis, rusza wypłata świadczeń w ramach głośnego programu 500+. Przyznam, że jestem pod wrażeniem poczucia humoru partii rządzącej. Zawsze miałem ich za ponuraków, którzy do najdrobniejszego uśmiechu zmuszają się nadludzkim wręcz wysiłkiem, a tu taka miła niespodzianka! To zdecydowanie najzabawniejsza informacja primaaprilisowa w naszej najnowszej historii.

No ale żarty żartami, a niewykorzystanie takiej okazji byłoby grzechem! Kiedyś mówiło się, że pieniądze leżą na ulicy, ale czasy się zmieniają i już nawet nie trzeba wychodzić z domu! Pieniądze leżą w łóżku.

Oczywiście 500 zł to w dzisiejszych czasach niewiele. Szybko to sobie przeliczyłem i wyszło mi, że mając trójkę dzieci i – co gorsza – pracę, jestem na tym całym programie mocno w plecy. I już miałem napisać, że rząd znowu chce mnie... wykorzystać, kiedy niespodziewanie wpadłem na kolegę i uciąłem sobie z nim inspirującą pogawędkę! Eureka. Nie dam się. To ja w końcu wydoję rząd!

Zacznijmy od początku. Jak wiadomo, żeby zarobić, trzeba działać z rozmachem! Trójka dzieci to nawet nie detal! Dzieci trzeba mieć DUŻO! Niestety, biologia nakłada na mój biznes pewne ograniczenia i żona urodzi mi góra jedno dziecko na rok (może czasem trafią się bliźniaki, ale to wiele nie zmienia). Nie no, w taki sposób się nie dorobię. Potrzebuję zatem więcej żon. Jestem pracowity – powiedzmy 350. Tak po jednej na każdy dzień w roku plus jakieś krótkie wakacje.

Zacząłem pytać wśród koleżanek, ale większość niestety nie wykazywała zrozumienia dla mojego biznesplanu. Wszystko przez te ograniczenia światopoglądowe, ale na to też jest sposób! Zostanę muzułmaninem! Brodę już mam. Pić podobno można pod stołem, bo tam Allah nie widzi. No a żon? Żon można mieć 350 i nikt krzywo nie popatrzy! Allahu Akbar! Poza tym podobno ostatnio muzułmanie dostają w Europie mieszkania na preferencyjnych warunkach. Same plusy!

Tu dochodzimy do kolejnego problemu. Z 350 żonami po roku będę miał przynajmniej ze 300 dzieci! W swoim mieszkaniu tego nie pomieszczę. Będę musiał wystosować pismo do pani premier z prośbą o odpowiednio duży budynek. Patrząc perspektywicznie, to właściwie przydałby się jakiś spory hotel albo nawet osiedle. Myślę, że pani premier tak wielodzietnej, a w dodatku muzułmańskiej rodzinie nie odmówi. W Europie mogłoby to zostać bardzo źle odebrane. A i u nas na pewno łatwo znalazłbym poparcie choćby u liderów KOD. Bronili demokracji, bronili Wałęsy, więc i mnie przed bezdomnością obronią! Zwłaszcza kiedy obiecam zabierać na protestacje moje 350 żon, a w niedalekiej perspektywie kilka tysięcy dzieci!