Kobieta. Osobnik płci żeńskiej w rodzaju Homo. Od mężczyzn różni się budową morfologiczną i anatomiczną. Zachowaniem zazwyczaj też. Choć czasami mam wrażenie, że kobiety bywają bardziej męskie od mężczyzn, których powinna być to – chociażby teoretycznie – pewnego rodzaju cecha gatunkowa. Według jednej z encyklopedii internetowych kobieta w kwestiach osobowościowych ma przewagę nad mężczyzną, uwidaczniającą się w większym zaufaniu do innych, wrażliwości, empatii, sumienności i systematyzacji. Kiedy tak to czytam, utwierdzam się w przekonaniu, że ten, kto to napisał, miał olbrzymie poczucie humoru. Nie poznałam, ani nie spotkałam jeszcze na swojej drodze kobiety, która byłaby i sumienna, i systematyczna. Pozostałe cechy - fakt faktem - są dla nas charakterystyczne i tu nie zamierzam przeczyć. Ale nie osobowość najważniejsza. Ponad wszystko kobieta:

1. Zawsze powinna być piękna. Nie tylko dla samej siebie, ale przede wszystkim dla mężczyzn. Bo kobieta to jedyna i najlepsza wizytówka mężczyzny. Oczywiście mężczyznom wydaje się, że jest nieco inaczej. Że jedynym atutem kobiety (o ile w ogóle go ma) jest uroda. I jeśli kobieta do czegoś, czegokolwiek w życiu doszła – to właśnie dzięki niej. Dlatego mężczyźni nie potrafią zrozumieć co robią mysie okularnice na wysokich stanowiskach. I tłumaczą sobie to oczywiście tym, co według nich powinno być drugim „zawsze” w życiorysie kobiety.

2. Zawsze powinna być dostępna. I to najlepiej w każdym sensie, jaki przychodzi Wam do głowy. Bo przecież skoro nie jest piękna, czyli nie posiada przepustki do lepszego świata, to musi istnieć to drugie wyjaśnienie. Seks kobiecym obowiązkiem – to kolejna cudowna męska wizja. „Bo mężczyzna musi mieć co jeść, co pić, co na siebie włożyć, czego się przyczepić i (co najważniejsze) co pieprzyć.” Jedyne, co nie przyszło naszym potencjalnym partnerom do ich małych główek, to to, że kobieta niekoniecznie się z tym zgadza. Zapewne stąd ten zupełny brak porozumienia międzyplanetarnego.

Nie tylko mężczyźni noszą maski. My również mamy ich całe szuflady. Garderoby bowiem wykorzystujemy do innych celów. W końcu posiadamy kilka słabostek, takich jak torebki czy buty. I z niewiadomych powodów mężczyźni widzą w tym problem. A czy to nasza wina, że lubimy pełne szafy i że to oni powinni je nam wypełnić? Taka odwieczna kolej rzeczy. Ale wracając do masek.

Najprostszy sposób podziału gatunku damskiego to podział na kobiety dobre i złe. Dobre to takie, które zawsze mają na wszystko czas, które dobrze gotują, upiorą, wyprasują, gdy jego koledzy wpadną na mecz – przyniosą im piwo i nie będą przeszkadzać. To takie, które zadbają o dom, wychowają dzieci i jeszcze w międzyczasie znajdą odpowiednią ilość wolnego czasu by o siebie zadbać. Bo dobra kobieta, mimo tych wszystkich dobrych cech, musi być jeszcze reprezentacyjna, czyli zwyczajnie na jej widok dyrekcji jego firmy powinno stanąć co trzeba. Za to kobieta zła, to karierowiczka - spełniona, niezależna, pewna siebie, samodzielna, inteligentna i do tego wszystkiego jeszcze piękna. Taka kobieta to przekleństwo dla mężczyzny. Bo gdy nie ma on już żadnych argumentów wobec tak silnej osobowości, zwyczajnie chowa głowę w piasek. I jedyną jego bronią pozostaje słowo – zła.

Ale jak już mówiłam to najprostszy sposób podziału. Kobiet na świecie wiele, każda z nie lada wyobraźnią, każda ze swoim własnym sposobem na mężczyznę. Zacznijmy jednak od podstaw. Po co kobiecie mężczyzna? By:

Zaspakajał jej potrzeby. A konkretnie, by zawsze domyślał się czego kobieta pragnie, o czym w danej chwili marzy, by rozumiał te potrzeby (jakie by nie były) i oczywiście by za nie płacił. Ale to nie wszystko – każdy głupi przecież umie czytać w myślach kobiety i spełniać jej wyimaginowane zachcianki. Chodzi jeszcze o to, by mężczyzna prócz ich spełniania potrafił jeszcze kobietę zaskoczyć. Jeżeli tego co jakiś czas (jak najczęściej najlepiej) nie robi, lub co gorsza nie umie – jest już na starcie na pozycji spalonej. Permanentnie zwęglonej.

Ją chronił. Bo co to za mężczyzna, który nie umie zapewnić swojej kobiecie komfortu bezpieczeństwa. Zawsze i w każdej sytuacji powinien udowadniać kobiecie, że skoczyłby za nią w ogień, a każdy, kto w dowolnej formie obraziłby jego damę, zginąłby marnie. I kobiety zupełnie nie potrafią zrozumieć dlaczego ten chory świat poszedł aż tak do przodu, że nie ma już zamków, rycerzy na białych rumakach śpiewających pod wieżami serenady o świcie, a gdy trzeba pojedynkujących się o damę do ostatniej szkarłatnej kropli kwi. Co było w tym złego, że trzeba było to zmienić?