Dlaczego ludzie, których cenimy, sprzedają się? Mam wrażenie, a raczej pewność, sztuczności jaka bije z Agnieszki. Nie, to nie jest prawdziwa ona, to pewne. Szukając informacji o Chylińskiej natknęłam się i na portale plotkarskie. Nigdy bym się nie spodziewała, że między innymi na Pudelku będę czytała na jej temat. Ktoś powie - to cena sukcesu. O nie! To cena sprzedania wszystkiego co najcenniejsze, zaprzedania duszy. Bo jak to inaczej nazwać. Sama Agnieszka w wielu wywiadach mówi, że się zmieniła, że kocha i jest kochana. Jednak czy w oparciu o te przeżycia nie można grać dobrej muzyki?. Słuchając jej teraz ma się wrażenie bezrefleksyjności tekstów, płyta nie wnosi nic. Bez wątpienia można ją porównać do Mandaryny (jeśli chodzi o gatunek chociażby). Gdybym nie znała wcześniej Chylińskiej pomyślałabym, że to kolejna lala, która z podrasowanym głosiskiem próbuje się przebić, zarobić kasę i być sławna.

Agnieszka straciła autentyczność, której może niestety nigdy już nie odzyskać. Być może kolejna jej płyta mogłaby naprawić błędy Modern Rocking, ale niestety wątpię, aby artystka zdecydowała się na ten krok. Obecna papka muzyczna jaką tworzy odniosła sukces, ludzie to kupili, a Aga zarobiła mnóstwo kasy. Tylko czy tego na pewno chce, czy za kilka miesięcy, a może kilka lat, nie będzie żałować, że dała się w to wkręcić?. Niestety wtedy może już być za późno. W Polsce takie zespoły jak Perfect, Lady Pank czy Budka Suflera też się trochę zmieniły, unowocześniły, ale nie ma się wrażenia odcięcia od przeszłości, profanacji i śmieciowości muzycznej. Tak samo człowiek może się pięknie starzeć jak i Agnieszka może dojrzewać muzycznie. Jednak ta dojrzałość nie musi oznaczać pójścia w tę stronę, kiczu.