Okres od końca listopada do połowy grudnia jest dla mnie rokrocznie bardzo trudny. Ogarnia mnie wtedy coś na kształt depresji. By nie „oklapnąć” całkowicie, pomaga mi, powtarzana niczym mantra, jedna myśl: „już niedługo święta!”. To dla mnie swoistego rodzaju forma prozaku.

W tym roku nie jest inaczej, właśnie przeżywam spadek formy. Dlatego każde „sygnały” z zewnątrz, które dodatkowo wpływają na pogłębienie mojego „depresyjnego” stanu, odbieram nader negatywnie. A tu jak na złość, nastąpił istny ich wysyp. Jak się można domyślić, „atrakcji” tych dostarczają media i politycy.

Dobrze, że nie mamy prawa do posiadania broni. W przeciwnym razie po każdorazowym obejrzeniu telewizyjnych informacji pozostawałoby nam jedno - strzelić sobie w łeb!

Młodzież, ba!, gimnazjaliści, zabawiają się seksem niczym grą w gumę. Oddają się cielesnym atrakcjom takim jak słoneczka czy lokomotywa.

Swoją drogą, nie tak znowu dawno byłam „młodzieżą”. Przyznam szczerze, że największy wyskok „seksualny” miałam w szkole średniej, to był… całus! I doprawdy, ani koleżanki, ani koledzy, nie mieli w głowach innych cielesnych ekscesów.

Jakie będą skutki tak wczesnego rozsmakowywania się młodych przedstawicieli naszego społeczeństwa w „wyrafinowanym” seksie? Nadejdzie czas swoistego rodzaju seksualnych inwalidów, którzy wypaleni, dobrnąwszy do 30 - ki, na samą myśl o seksie, czuć będą mdłości. Nie wróży to dobrze prokreacji.

Największa partia opozycyjna, chce powrotu kary śmierci. Zachodzi obawa, że gdyby udało się przeforsować ten projekt, a opozycja dorwałaby się do władzy, połowa obecnej władzy, poszłaby na łono Abrahama.