Prawda czasy są ciężkie, ceny rosną, nie ma pracy nie tylko dla osób, które ją niedawno straciły ale także dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją drogę zawodową. Ekonomiści grzmią na alarm, że będzie tylko gorzej. Ponadto wielu z nas zmaga się z ciężkimi chorobami lub przytłaczają nas problemy, które często wydają się przerastać ludzkie możliwości. Moje pytanie brzmi jednak następująco: Czy ciągłe patrzenie przez „czarne okulary” cokolwiek zmieni?

Nie chcę tutaj umniejszyć rangi żadnego problemu, z którym zmaga się wiele osób. Chcę jednak zwrócić uwagę na to, że tzw. „radość życia” można odkrywać mimo wszystko. Poranna kawa, rozmowa z przyjacielem, spacer, uśmiech, chwila w samotności po ciężkim dniu, słowo pociechy czy jakakolwiek inna mała rzecz, którą potrafimy dostrzec może zmienić nasze nastawienie do świata.

Wiem, wiem łatwo mówić o dostrzeganiu tych małych rzeczy, a przecież nie ma czasu, trzeba biec. Może jednak warto się na chwilę zatrzymać i zacząć rozbudzać w sobie tą dziecięcą wrażliwość i radość z pozornie nic nie znaczących chwil. Wydaje mi się, że pomoże nam to powolutku budować pozytywną postawę wobec świata i ludzi. Mało tego uważam, że z pozytywnym nastawieniem łatwiej jest stawiać czoła codziennym problemom i zyskiwać wiarę, że pomimo wszystko musi się udać.

Szczęście znajduje się w tobie. Zaczyna się na dnie twojego serca, a ty możesz je wciąż powiększać, pozostając życzliwym tam, gdzie inni bywają nieżyczliwi; pomagając tam, gdzie już nikt nie pomaga; będąc zadowolonym tam, gdzie inni tylko stawiają żądania. Ty potrafisz się uśmiechać tam, gdzie się narzeka i lamentuje, potrafisz przebaczać, gdy ludzie ci zło wyrządzają.Phil Bosmans

Taki jest mój przepis na radość życia. A jaki macie Wy?

Pozdrawiam z nad kubka gorącej czekolady, która w pochmurny dzień sprawia mi niewysłowioną przyjemność.