Już od dawna mówi się o tym, że demokracja w Polsce jest zagrożona. Nigdy tego poglądu nie podzielałem. Jestem w tej sprawie raczej pesymistą – obawiam się, że demokracja ma się w naszym kraju tak dobrze, że niestety nic jej nie zagrozi, aż do nieuniknionego i smutnego końca, który zawsze od czasów Aten ostatecznie nadchodzi.

Grudzień przyniósł jednak bardzo poważną zmianę. Nie, nie chodzi o kwestię relacjonowania posiedzeń parlamentu. Swoją drogą uważam, że propozycje PiS-u, choć są jak najbardziej słuszne, to niestety nie dość radykalne. Ja bym proponował zupełnie odciąć sejm od świata. Szacuję, że około 99% ustaw podjętych przez parlament od 1989 roku było po prostu szkodliwych. Obecny niczym szczególnym od poprzednich się nie różni i następny też na 99% nie będzie lepszy. Wiem, że mój pomysł jest dosyć rewolucyjny, ale pomyślcie o tym choć przez kilka minut... Wyobraźcie sobie, jakże by mogło być u nas pięknie, gdyby już w 1989 roku wprowadzić całkowitą blokadę przepływu informacji z Wiejskiej tak, by ciężka praca naszych parlamentarzystów nie miała na obywateli żadnego wpływu! Żadnego! Wyobraźcie sobie Polskę bez podatku Belki, bez reformy terytorialnej, bez reformy OFE i wielu innych genialnych pomysłów, które poza tym, że kosztowały fortunę, to niczego dobrego nie przyniosły.

No ale wróćmy do tematu. W grudniu stała się rzecz przełomowa. Pierwszy raz od 27 lat tak zwanej „wolności” praca sejmu może w końcu zostać całkowicie sparaliżowana! I to nie w wyniku jakiegoś zamachu terrorystycznego czy buntu obywateli przeciwko naszym pożal się Boże „politycznym elitom”. To posłowie posłom zgotowali ten los!