Być kobietą, być kobietą marzę jeszcze będąc dzieckiem, bo kobiety są podstępne i zdradzieckie.(…) być kobietą ta tęsknota się niekiedy budzi we mnie.

Pamiętam te słowa piosenki Alicji Majewskiej z dzieciństwa. Kiedy dziś słucham tego utworu zadaję sobie pytanie: Czym jest kobiecość we współczesnym świecie?

Zewsząd jesteśmy bombardowani obrazami piękna kobiecego ciała pojawiającymi się na bilbordach, w spotach reklamowych, w prasie – gdziekolwiek się nie ruszymy. Mało tego: w autobusach, tramwajach czy na ulicy słyszymy głosy kobiet, które z przyjściem wiosny przechodzą na diety cud lub okupują kluby fitness wierząc, że pomoże im to osiągnąć idealną reklamową sylwetkę i poczuć się naprawdę kobieco.

Ale czy tylko piękne ciało – obarczone ogromem wyrzeczeń – jest dla nas wyznacznikiem kobiecości?

Zastanawia mnie często dlaczego my – kobiety – nie chcemy pozwolić sobie na bycie wyjątkowymi w codziennym życiu. Nie podążać za stereotypowym myśleniem i wizją mediów, ale poszukiwać wartości w sobie, odkrywać to, co dla nas najważniejsze, co czyni nas bogatszymi, bardziej pewnymi siebie. Sądzę, że ta droga pozwala nam tworzyć naszą kobiecość.

Idealnym przykładem jest tutaj postać biblijnej królowej Estery. Poprzez swoją postawę i silną wiarę pokazuje nam ona, że czułość i ciepło kobiecego serca potrafi stopić nawet najtwardsze lody. Jej postać ukazuje, że drogą do odkrycia kobiecości jest dążenie do jak najlepszego poznania samej siebie, do wejrzenia w głąb naszego osobistego wewnętrznego królestwa wartości, norm i zasad. Ich celem jest budowanie nas samych i kreowanie naszej godności. Ona będzie stanowić naszą broń, która pozwoli nam walczyć o swoje terytorium i wybierać te wartości ze świata, które będą nas wzbogacać i rozwijać a odrzucać te, które ranią i niszczą.