ISSN: 1689-6688
środa, 27 listopada 2013
ISSN: 1689-6688
środa, 27 listopada 2013
Panie, zmiłuj się nade mną, grzesznikiem. To jest jedyne odczucie, które rozchodzi się we mnie siedzącym w tej zimnej, nieco rozświetlonej kaplicy przy zatłoczonej o tej godzinie ulicy Tuwima. Zza krat szeregiem samochodów przesuwa się miasto. Chciałbym, by tak już zostało – On ukryty w Hostii, zanurzony po brzegi w tej płynącej Łodzi. To jeszcze chwilę potrwa – moje pobycie twarzą w Twarz z Nim, intymnie. Szukam kontaktu, szukam ratunku, patrząc. Jednak to nie wystarcza. Jakim słowem opisać pragnienie obecności? Pobyć razem, blisko. Pobycie.
To jeszcze chwilę potrwa, w tej półciemności po prostu jestem i cieszę się Jego obecnością. Tam na zewnątrz, w zonie, kolorowe dekoracje świecą diodami, oznajmiając: oto rodzi się nam Święty Mikołaj. Ja też zaraz tam będę, nastroszony w wietrze, schowany w kapturze kurtki. Panie, zmiłuj się nade mną, grzesznikiem.
Spodobało się Tobie rodzić wśród klasy robotniczej brudnego, zbrukanego miasta, gdzie nawet śnieg wygląda jak odpad asfaltu po robotach drogowych. Oto Twoja Ziemia Obiecana, Panie. Kusząca neonami sklepów monopolowych i lumpeksów. Przyjdź, Panie Jezu, do narkomanów, osób uzależnionych, ludzi chorych i samotnych, pogubionych moralnie, skrywających się rozpaczliwie za makijażem w szaleństwie piątkowych imprez, rozświetlonych ekranami smartfonów i laptopów w poszukiwaniu nadziei.
Pokaż się w twarzy drugiego człowieka, bym nim nie gardził, nie wykorzystywał, nie opluwał gdzieś w głębi własnego jestestwa. Przyjdź i przytrzymaj mnie, bym się nie stoczył do reszty we własny egoizm i egocentryzm. I bym miał odwagę spojrzeć w lustro każdego poranka.
Nim zaświeci się pierwsza latarnia na niebie, Ty już będziesz światłem na drodze, w szachownicy ulic ukrytych w ciemnym masywie Śródmieścia. Prawie niewidoczny, skryty między nocnymi bryłami kamienic. Przyjdź Panie Jezu.
